جامی
»
رسالهٔ اربعین
»
(۵) یَشِیْبُ ابْنُ آدَمَ وَیَشبُّ فِیْهِ خَصْلَتَانِ: ألْحِرْصُ وَطُوْلُ الْأمَلِ. (صحیح البخاری)
آدمی را ز پیری افزاید
هر زمان در بنای عمر خَلَل
لیک در وی جوان شود دو صفت
حرص بر جمع مال و طول اَمَل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که با افزایش سن، زندگی انسان دچار مشکلات و ناکامیها میشود. اما در عین حال، دو ویژگی در او جوان میماند: یکی تمایل به جمع کردن مال و دیگری امید به زندگی طولانی. به عبارتی، هرچند پیری مشکلاتی به همراه دارد، اما برخی از خصوصیات انسانی همچنان در جوانی باقی میمانند.
هوش مصنوعی: هر سال که از عمر آدمی میگذرد، پیری او را دچار آسیبهایی میکند و موجب نقص در ساختار زندگیاش میشود.
هوش مصنوعی: اما در این وجود، دو ویژگی جوان به وجود میآید: یکی حرص به جمعآوری ثروت و دیگری بلندپروازی و آرزوهای بلند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر ندانی ز زاغور بلبل
بنگرش گاه نغمه و غلغل
ای دو زلفت چو ماه در آخر
وی رخانت چو مشک در اول
احول اکحلی و متفقند
خلق در حسن احول اکحل
شده بار دگر کسی هم جفت
[...]
آمد از حوت برنهاده ثقل
پیشوای ستارگان به حمل
پر لطایف نموده عرض هوا
در طرایف گرفته طول جبل
کرده بر آب و باد و خاک طباع
[...]
نه به ذاتست ساکن هر دل
بلکه لطفش همی کند منزل
جان بیمار در تراقی وتو
میگشائی ز دست او قیفال
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.