|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر احساسات عمیق خود را در مورد عشق و دوری از معشوق بیان می‌کند. او از آسودگی خاطر و آرامشی که در کنار محبوبش پیدا می‌کند، سخن می‌گوید و در عین حال به غم و اندوهی که ناشی از جدایی از اوست، اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به حالت دردناک فردی که غم دوری محبوبش را تحمل می‌کند، می‌پردازد و نشان می‌دهد که این فراق او را به شدت می‌آزارد.
هوش مصنوعی: دستارچه‌ای که از نگرانی‌های این دنیا بی‌خبر است، یا بر لبهٔ لبان تو است و یا در چشم‌هایت دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: کسی که به خاطر دوری از چهره‌ی تو، از دلش خون بر چشمانش می‌ریزد، واقعاً بیچاره است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا من ملکوت کل شی ء بیده
طوبی لمن ارتضاک ذخرا لغده
این بس که دلم جز تو نخواهد کامی
تو خواه بده کام دلم خواه مده
ای در لبِ بحر و تشنه در خواب شده
ای بر سر گنج و وز گدایی مرده
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.