چیست آن خسرو سیمین‌بدن زرین‌تاج؟
که به شب خانهٔ فولاد نشیمن دارد
چو ستون‌ست ولی از مدد خیمه بپاست
سیم‌گون‌ست ولی جامه ز آهن دارد
بته پیرهن آل عجب شاخ گلی‌ست!
که ازو خانهٔ ما زینت گلشن دارد
شاهد پرده‌نشینی‌ست که با روی چو ماه
در درون‌ست و برون را همه روشن دارد
گاهی از آتش دل شعله فتد در جیبش
گاهی از باد صبا چاک به دامن دارد
هست در خانه که از آن همه شب تا دم صبح
که غم سوختن و کشتن و مردن دارد
با تن سیمی کافور چو رخ افروزد
تاب آتشکده و تابش گلشن دارد
شمع طاوس مگر حل کند این مسئله را
که دل روشن او حکم دل من دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف و تمجید از شخصیتی می‌پردازد که به زیبایی و شکوه شهرت دارد. شاعر به تشبیه‌های مختلف به توصیف این فرد می‌پردازد، او را به خسرو (شاه) با بدن نقره‌ای و تاج طلایی تشبیه می‌کند. این شخصیت در دل شب و در خانه‌ای فولادی سکونت دارد و وجودش همانند ستونی است که از خیمه‌ای محافظت می‌کند.
شاعر به زیبایی‌های ظاهری و شخصیت این فرد اشاره می‌کند، او را همچون شمعی می‌بیند که در کنار سایر زیبایی‌ها درخشش دارد و در عین حال به غم‌ها و دردهای زندگی نیز پرداخته می‌شود. در این توصیف، نگاهی به عشق و احساسات عمیق نیز وجود دارد، و شاعر امیدوار است که راز دل خود را با او در میان بگذارد. در نهایت، این شعر به ترکیب زیبایی و عمق احساس می‌پردازد و نشان‌دهنده پیچیدگی‌های عشق و زندگی است.
هوش مصنوعی: چه کسی است آن شاه زیبای نقره‌ای‌بدن با تاج طلایی که در دل شب، در خانه‌ای آهنی سکونت دارد؟
هوش مصنوعی: هرچند او مانند یک ستون محکم و استوار است، اما تکیه‌گاهش به خیمه وابسته است. ظاهری مانند نقره دارد، اما در واقع لباسی از آهن به تن دارد.
هوش مصنوعی: پیرهن آل عجب مانند شاخ گل است که به خانه ما زیبایی بخشیده و آن را به گلشن تبدیل کرده است.
هوش مصنوعی: معشوقی در پس پرده پنهان است که جمالش چون ماه، در دل روشن و دل‌انگیز است و با وجود آنکه در بیرون دیده نمی‌شود، همه جا را درخشان کرده است.
هوش مصنوعی: گاهی دل انسان به قدری داغ و ناراحت می‌شود که آتش آن به دامنش سرایت می‌کند و گاهی هم به لطف نسیم ملایمی، دامنش پر از گل و شادی می‌شود.
هوش مصنوعی: در خانه‌ای وجود دارد که شب تا صبح پر از غم و اندوه سوختن و کشتن و مرگ است.
هوش مصنوعی: با بدن نازک و سفیدش مانند کافور، چهره‌اش روشنی می‌بخشد و مانند آتشکده‌ای درخشان و گلشن پرطراوت را زینت می‌دهد.
هوش مصنوعی: آیا شمع طاوس می‌تواند این رمز را بگشاید که دل روشنی که او دارد، ارزش و حکمی مانند دل من دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد
مردمی باشد اگر دارد و از من دارد
غمزه ات از پی دل چند کنم چشم سیاه
اینک اینک دل من گر سر بردن دارد
گِرد لب طوطیِ خطّ تو چه شیرین مرغی ست
[...]
باز گلزار صفای رخ جانان دارد
هر طرف زینتی از سنبل و ریحان دارد
دارد آن لطف کنون باغ که از دیدن آن
این که دل را نرسد ذوق چه امکان دارد
بشنو زمزمه مرغ خوش الحان و مگو
[...]
سالک امید نجات از دل روشن دارد
مرغ زیرک نظر از خانه به روزن دارد
هرکه با صدق عزیمت سفری گردیده است
خطر از راهنما بیش ز رهزن دارد
می برد راه به سررشته مقصود کسی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.