|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با استفاده از تصاویری مذهبی و استعاری به توصیف قدرت و معجزه‌ی کلام خود می‌پردازد. او به چرایی ترس و ناتوانی دیگران در درک شعرش اشاره می‌کند و با بیان اینکه همگان او را به عنوان کسی با توانایی های خاص می‌شناسند، به چالش‌ها و سختی‌های درون خود و جامعه اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به ناکامی‌هایی که از دل سنگین و سرد دیگران ناشی می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید که با وجود خشکی ظاهری، در عمق دل افراد، احساس و جان وجود دارد که خود را نشان نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: شعر من به اندازه‌ای جادو و معجزه‌آسا شده که دیگر نیازی به تظاهر ندارد. دیگران می‌گویند تو مانند یک یهودی هستی و این شعر تو یک نوع سحر و جادو به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: من در کنار دریا به خواجه دستی زدم و خشک شدن رود را دیدم. گفتم آری، این هم نشانی از عصا است که نشان می‌دهد که آن عصاست.
هوش مصنوعی: دوباره که به دل او فشار آوردم، چشمه‌ها باز نشد و نتیجه‌ای درست به دست نیامد.
هوش مصنوعی: جوی که پر از نعمت‌ها و خوبی‌ها بود، اکنون خشک شده است، اما دل سنگی و سیاه او همچنان از محبت و احساسات نرم نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درد مرا بگیتی دارو پدید نیست
دردی که از فراق بود درد بی دواست
گنجی است عاشقان را صبر ار نگه کنی
کو روی زرد سرخ کند پشت گوژ راست
ای فعل تو ستوده و گفتارهات راست
دایم ترا بفضل و بآزادگی هواست
از کوشش تو شاه، بهر جای هیبتست
وز بخشش تو میر بهر خانه یی نواست
فضل ترا همی نبود منتهی پدید
[...]
این تخت سخت گنبد گردان سرای ماست
یا خود یکی بلند و بی‌آسایش آسیاست
لا بل که هر کسیش به مقدار علم خویش
ایدون گمان برد که «خود این ساخته مراست»
داناش گفت «معدن چون و چراست این»
[...]
ای با خدای و با همه خلق خدای راست
از داد و راستی همه پیروزئی تراست
ملک تو همچو رنج بداندیش تو فزون
رنج تو همچو ملک بداندیش تو بکاست
طبع تو پاک و جان تو پاک و تن تو پاک
[...]
اندر تنور روی چو سوسن فرو بری
چون شمع و گل برآری بازار تنور راست
تا بر سر تنوری می ترسم از تو ز انک
طوفان نوح گاه نخست از تنور خاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.