هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از ترس و نگرانی‌هایی که درباره خود دارد صحبت می‌کند. او برخی روزها به فکر عفو و بخشش می‌افتد، اما در دلش بین امید و ترس تناقض وجود دارد. در نهایت، از خدا می‌خواهد که به او بگوید باید کدام یک از این احساسات را بیشتر در نظر بگیرد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از ترس و نگرانی‌هایی که درباره خود دارد صحبت می‌کند. او برخی روزها به فکر عفو و بخشش می‌افتد، اما در دلش بین امید و ترس تناقض وجود دارد. در نهایت، از خدا می‌خواهد که به او بگوید باید کدام یک از این احساسات را بیشتر در نظر بگیرد.
هوش مصنوعی: گاهی از ترس، دل خود را می‌آزارم و گاهی به بخشش و عفو فکر می‌کنم و به آن تکیه می‌زنم.
هوش مصنوعی: در دل من امید و ترس به یک اندازه وجود دارند، خدایا تو بفرما که کدام یک را بیشتر کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر لحظه که یاد آن جفا کیش کنم
از ناله دل خلق جهان ریش کنم
از بسکه زنم بر سر از اندوه فراق
بنشینم و خود سرزنش خویش کنم
از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم
هرچند کزان حیرت خود بیش کنم
آن را که به خدمت کسش نیست نیاز
آیا به کدام خدمت از خویش کنم؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.