در تابم از خیال که دل جلوه گاه کیست؟
داغم ز انتظار که چشمش به راه کیست؟
از ناله خیزی دل سختش در آتشم
کاین سنگ، پر شرر ز هجوم نگاه کیست؟
چشمش پر آب از تف مهر پریوشی ست
من در گمان که از اثر دود آه کیست؟
ظالم تو و شکایت عشق این چه ماجراست؟
باری به من بگو که دلت دادخواه کیست؟
در خود گم ست جلوه برق عتاب تو
این تیرگی به طالع مشت گیاه کیست؟
نیرنگ عشق شوکت رعنایی تو برد
در طالع تو گردش چشم سیاه کیست؟
گوید ز عجز چون تو خداناشناس حیف
با چون خودی که داور گیتی گواه کیست؟
با این همه شکست درستی ادای اوست
رنگ رخت نمونه طرف کلاه کیست؟
با تو به پند حرف به تلخی، گناه من
با من به عشق غلبه به دعوی گناه کیست؟
غالب کنون که قبله او کوی دلبری ست
کی می رسد بدین که درش سجده گاه کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عمق احساسات عاشقانه و درد و انتظار شاعر اشاره دارد. شاعر در جستجوی محبوب خود است و از درد انتظار و بی‌خبری رنج می‌برد. او به چشمان معشوق‌اش که پر از مهر و احساس است، اشاره می‌کند و از عذاب ناشی از عاشق بودن می‌گوید. همچنین، شاعر به معضلات و نیرنگ‌های عشق و رنج‌های ناشی از آن پرداخته و در عین حال از یکدیگر می‌پرسند که در این روند گناه کیست و در نهایت به جستجوی محبوب خود ادامه می‌دهد. شاعر به سردرگمی خود در عشق و تلاش برای درک حقیقت و عدالت اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در حالتی از شور و شوق هستم و از فکر اینکه کسی که دل من در انتظار اوست، چه کسی است. حس ناامیدی و تامل در من وجود دارد زیرا هنوز عکسی از او در دوردست‌ها در انتظار من است.
هوش مصنوعی: از صدای ناله‌ام دل سیاهم در آتش می‌سوزد؛ چون این سنگ سخت، پر از آتش و جرقه‌های نگاه کسی است.
هوش مصنوعی: چشمش پر از اشکی است که نشان‌دهنده عشق و زیبایی معشوقش است. من در این فکر هستم که آیا این اشک‌ها به خاطر دود ناشی از آه و حسرت کسی دیگر است؟
هوش مصنوعی: ای بی انصاف، تو چه کرده‌ای که من از عشق شکایت می‌کنم؟ حالا برای من بگو که کیست که از دل تو دفاع می‌کند؟
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و طعنه‌ای که در نگاه معشوق موج می‌زند اشاره می‌کند. او از تاثیر عمیق نگاه معشوق بر خود صحبت می‌کند و می‌پرسد که این تاریکی و افسردگی بر سر سرنوشت کیست، به نوعی به حسرتی اشاره دارد که از دوری معشوق به دلش نشسته است. این سوال او نشان‌دهنده حس شگفتی و سردرگمی است که در مواجهه با این زیبایی و جذبه احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق تو با زیبایی و جذابیت خاصی که داری، سرنوشت تو را تحت تأثیر قرار داده است. حالا این سوال پیش می‌آید که چه کسی در دایره نگاه‌های پر رمز و راز تو قرار دارد؟
هوش مصنوعی: می‌گوید از ناتوانی تو که نمی‌شناسی خدا، افسوس بر افرادی مانند تو که در روز قیامت، حقایق به تو ثابت خواهد شد.
هوش مصنوعی: با وجود تمام شکست‌ها، حقیقت رفتار او نمایان است. رنگ چهره‌اش نشانه‌ای است از این که چه کسی زیر کلاه پنهان است.
هوش مصنوعی: من با تو صحبت‌هایی می‌کنم که شاید تلخ به نظر برسند، اما در دل من عشق بر گناه غلبه دارد. حالا از خودم می‌پرسم که آیا کسی هست که بتواند بگوید گناهکار کیست؟
هوش مصنوعی: در حال حاضر، تنها جایی که می‌توان به آن پناه برد و به عشق دل سپرد، کوی محبوب است. اما سوال اینجاست که کی می‌توان به این مکان مقدس دسترسی پیدا کرد و در آنجا سجده کرد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست
در خاطرت سواری طرز نگاه کیست
خوش پر فرح زمینی و خرم گذرگهیست
آنجا که جلوه می‌کند و جلوه گاه کیست
سر کرد ناز و فتنه و عالم فرو گرفت
[...]
این پیش خیل کج کلهان از سپاه کیست؟
وین قبله یی که کج شده طرف کلاه کیست؟
دامن کشان چو ابر به گلزار می رود
تا آب نرگس که و برق گیاه کیست؟
پایم به پیش از سر این کو نمی رود
[...]
این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
با شمع آفتاب چه می جوید آسمان؟
شب تا به روز، دیده اجم به راه کیست؟
در آتش است نعل مه نو ز آفتاب
[...]
بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست
روزم سیاه‌کرده چشم سیاه کیست
با آنکه صرف شد همه عمرم در انتظار
آگه نیم هنوز که چشمم به راه کیست
دل‌دادن و سخن‌نشنیدن گناه من
[...]
در گرد ناله وادی دل رزمگاه کیست؟
خونی که می دود به شرایین، سپاه کیست؟
حسن تو در حجاب ز شرم گناه کیست؟
جا بر کرشمه تنگ ز جوش نگاه کیست؟
مست ست و رخ گشاده به گلزار می رود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.