تا فصلی از حقیقت اشیا نوشته‌ایم
آفاق را مرادف عنقا نوشته‌ایم
ایمان به غیب تفرقه‌ها رفت از ضمیر
ز اسما گذشته‌ایم و مسما نوشته‌ایم
عنوان رازنامه اندوه ساده بود
سطر شکست رنگ به سیما نوشته‌ایم
قلزم فشانی مژه از پهلوی دل است
این ابر را برات به دریا نوشته‌ایم
خاکی به روی نامه نیفشانده‌ایم ما
رخصت بدان حریف خودآرا نوشته‌ایم
در هیچ نسخه معنی لفظ امید نیست
فرهنگ‌نامه‌های تمنا نوشته‌ایم
آینده و گذشته تمنا و حسرت است
یکی کاشکی بود که به صد جا نوشته‌ایم
دارد رخت به خون تماشا خطی ز حسن
روشن سواد این ورق نانوشته‌ایم
رنگ شکسته عرض سپاس بلای تست
پنهان سپرده‌ای غم و پیدا نوشته‌ایم
آغشته‌ایم هر سر خاری به خون دل
قانون باغبانی صحرا نوشته‌ایم
کویت ز نقش جبهه ما یک قلم پر است
لختی سپاس همدمی پا نوشته‌ایم
غالب الف همان علم وحدت خودست
بر «لا» چه بر فروزد گر «الا» نوشته‌ایم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفاهیم عمیق و فلسفی درباره حقیقت و واقعیت می‌پردازد. شاعر از نقص و کمبود معنایی در زندگی و ارتباطات انسانی سخن می‌گوید و به تفاوت بین اسم و مسما اشاره می‌کند. او به سر درد و اندوهی که از این تضادها ناشی می‌شود، پرداخته و بر اثرات آن بر روی دل و احساسات تاکید می‌کند. در نهایت، شاعر به جستجوی زیبایی و حقیقت در عمیق‌ترین لایه‌های زندگی اشاره دارد و خواهان وحدت و همدلی در میان انسان‌ها است. این متن به نوعی دغدغه‌های انسانی، احساسات عمیق و جستجوی معنا در زندگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ما تا جایی که به واقعیات اشیا پرداخته‌ایم، دنیا را با ویژگی‌های غیر واقعی توصیف کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: با ایمان به چیزهایی که نمی‌بینیم، اختلاف‌ها از دل‌ها کنار رفته است و ما دیگر به نام‌ها و اوصاف گذرا توجه نکرده و به حقیقت واقعی پرداخته‌ایم.
هوش مصنوعی: عنوان رازنامه، که از اندوهی ساده نشأت گرفته، به گونه‌ای است که شکست و غم در چهره نوشته شده.
هوش مصنوعی: مژه‌هایی که اشک می‌ریزد، مانند دریایی وسیع از دل و احساسات هستند. این احساسات را مانند نامه‌ای برای دریا نوشته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما بر روی نامه‌مان خاک نریخته‌ایم، بلکه به اجازه و خواست عشق، برای معشوق‌مان زیبایی‌ها را نگاشته‌ایم.
هوش مصنوعی: در هیچ یک از نسخه‌ها هیچ نشانی از کلمه امید وجود ندارد، اما ما کتاب‌هایی درباره آرزو و خواسته‌ها نوشته‌ایم.
هوش مصنوعی: آینده و گذشته، آرزوها و حسرت‌های ما هستند. همیشه حسرت‌هایی داریم که ای کاش اتفاق می‌افتادند و ما در جاهای مختلف از آنها یاد کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره دارد. معشوق به قدری زیباست که زیبایی او می‌تواند رنگ و بویی چون خون به خود بگیرد و بر روی ورق نانوشته‌ای نمایان شود. این تصویر به بیان عشق عمیق و احترام شاعر به معشوق و تأثیرگذاری او بر دل و جان اشاره دارد.
هوش مصنوعی: رنگ‌های متنوعی که به خاطر دشواری‌ها و مشکلات به وجود آمده، نمایانگر قدردانی ما از توست. در قلب ما غم‌هایی نهفته است و در عین حال، دردهای خود را به وضوح بیان کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما هر دلی را که در درد و رنج است، به عشق و احساسات خود آغشته کرده‌ایم و در این دنیای پر از دشواری‌ها، قوانینی برای زندگی و رشد در دل طبیعت نوشته‌ایم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و عظمت کویت (شهر یا کشور) اشاره می‌کند و می‌گوید که نقوشی که بر روی جبهه او (لباس رزم) است، مانند یک اثر هنری می‌باشد. همچنین، شاعر از دوستی و هم‌نشینی که در آن لحظه دارد، ابراز gratitude می‌کند و بیان می‌کند که از این همراهی قدردانی کرده و آن را در قالب کلماتی نوشته است.
هوش مصنوعی: علم وحدت که در اینجا به معنای شناخت یگانگی و یکپارچگی وجود است، به «لا» اشاره دارد که نماد عدم و نفی است. بنابراین، اگر در این مفهوم فقط به «لا» بپردازیم، در حقیقت به عاملیت و وجودی که می‌تواند به شکل‌های مختلف تفسیر شود، اشاره کرده‌ایم. از این رو، ما می‌توانیم به روشنی درک کنیم که این علم می‌تواند تعاریف جدیدی از الهیات و وجود ارائه دهد، حتی اگر در ظاهر به نفی اشاره کرده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنجا که وصف آن قد و بالا نوشته‌ایم
قرار عجز خویش همانجا نوشته‌ایم
حاصل، دمی زیاد تو غافل نبوده‌ایم
یا گفته‌ایم حرف غمت یا نوشته‌ایم
از سوز اشتیاق نیارم که دم زنم
[...]
ما حال خویش بی‌سر و بی‌پا نوشته‌ایم
روز فراق را شب یلدا نوشته‌ایم
قاصد به هوش باش، که بر یک جواب تلخ
عرض هزار گونه تمنا نوشته‌ایم
شیرین‌تر از حکایت ما، نیست قصه‌ای
[...]
این سطرهای آه که هرجا نوشته‌ایم
از روی آن دو زلف چلیپا نوشته‌ایم
بر زخم جوی شیر نمک‌ها فشانده است
سطری که ما به صفحه خارا نوشته‌ایم
گاهی که حرف زلف و خط و خال گفته‌ایم
[...]
بر سینه داغ‌های تمنا نوشته‌ایم
یک لاله‌زار نسخهٔ سودا نوشته‌ایم
هرجا درین بساط خس ما به پرده‌ای‌ست
مضمون رنگ عجز خود آنجا نوشته‌ایم
منشور باج اگر به سر گل نهاده‌اند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.