چون زبانت نیست با دل آشنا
لاف ایمان محض کفرست و دغل
زشت باشد پارسایی خودپرست
سبحه‌اش در دست و مینا در بغل
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که اگر فردی زبان و بیان صحیحی نداشته باشد، نمی‌تواند به درستی با دل خود ارتباط برقرار کند. همچنین، نشان می‌دهد که ادعای ایمان بدون عمل و صداقت، در واقع نوعی نفاق و کفر است. در نهایت، به نقد افرادی می‌پردازد که به ظاهر پارسا و مؤمنند اما در باطن خود، خودپرست و ریاکارند.
هوش مصنوعی: اگر زبانت نتواند با دل و احساساتت ارتباط برقرار کند، تنها ادعای ایمان تو در حقیقت نشانه‌ای از کفر و فریبکاری است.
هوش مصنوعی: پارسایی که به خود اهمیت می‌دهد و در دستانش تسبیح و در آغوشش مینا دارد، به نظر بد و زشت می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بین کلید حیله‌شان اندر بغل
بر حذر میباش از این مشتی دغل
تو مخوانم جفت کمتر زن بغل
جفت انصافم نیم جفت دغل
شرم بادت زانکه داری ای دغل
سنگ استنجای شیطان در بغل
وان دگر انباشته جیب و بغل
بازری مغشوش و با سیمی دغل
بازکرد آغوش و بردش در بغل
صبر وی میجست از آن قوم دغل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.