|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان عیوب خود و دیگران میپردازد. او میگوید که اگر کسی به طور آهسته عیب او را میگوید، او هم به عیبهای آن شخص اشاره نمیکند. شاعر با وجود عیوب زیاد، نمیتواند نسبت به عیبهای دیگران بیتفاوت باشد و هرگز نمیخواهد کسانی را که خداوند خلق کرده، مورد سرزنش قرار دهد. در پایان، او تأکید میکند که هرگز نباید به هجو و سرزنش دیگران پرداخت.
هوش مصنوعی: دوستی به من گفت که در مورد عیبهای خودت با دیگران صحبت کن و از بیان آنها نترس.
هوش مصنوعی: وقتی او به آرامی عیبهای من را میگفت، من هم تصمیم گرفتم که عیبهای او را به زبان نیاورم.
هوش مصنوعی: میگویم حتی اگر هزار عیب دیگر هم داشته باشد، هرگز راضی نخواهم شد که عیب او را بپذیرم.
هوش مصنوعی: خداوند انسان را به شکلی خاص و منحصر به فرد خلق کرده است و من هرگز نمیتوانم او را مانند خداوند در نظر بگیرم یا به او بیاحترامی کنم.
هوش مصنوعی: من بهطور مختصر توضیح نمیدهم و دیگر توضیح نمیدهم که چگونه حرفها را قطع کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پشت بر نعمت خدا نکنم
شکر نعمت کنم، چرا نکنم؟
گفت هرگز من این خطا نکنم
جفت شیرین خود رها نکنم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.