شکسته خامهٔ آذرگسسته نامهٔ قسطا
چه خامه خامهٔ خسرو چه نامه نامهٔ دارا
گسسته دفتر شاپور و خسته خاطر آزر
شکسته رونق ارژنگ و بسته بازوی مانا
به سعی خامهٔ ماهر به فرق نامهٔ طاهر
فشانده خسرو قاهر چه مایه لؤلؤ لالا
سدید و محکم‌و ساطع‌فصیح‌و واضح و لامع
بلیغ و روشن و رایع رشیق و ظاهر و شیوا
جمیل‌و درخور و لایق رزین و راتب و رایق
گزین و لایح و بارق جزیل و سخته و غرا
شگرف‌و بیغش‌کافی‌سلیس‌و دلکش و صافی
پسند و ویژه و وافی بلند و شارق و بیضا
همال سبعهٔ وارون ز بسکه دلکش و موزون
مثال فکرت هرون ز بسکه روشن و عذرا
ز نظم‌گفت شه الحق نمانده زینت و رونق
بگفت‌همگر و عمعق به شعر خسرو بیضا
چه نامه قطعه و چامه به سعی خامه و آمه
بطی دفتر و نامه نهفته فکرت والا
سطور او همه تابان چو دست موسی عمران
نقوش او همه رخشان چو صدر صفهٔ سینا
نهال‌گلشن فکرت لآل مخزن حکمت
زلال چشمهٔ خبرت سواد دیدهٔ بینا
به آب چشمهٔ حیوان به تاب‌کوکب تابان
به رنگ‌گوهر عمان به بوی عنبر سارا
نباشد این‌قدر انور نه مه نه مهر نه اختر
ندارد این هم‌گوهر نه‌کان نه‌گنج نه دریا
سپاس خامهٔ خسرو مدیح چامهٔ خسرو
ثنای نامهٔ خسرو ز حد فکرت دانا
ز د‌ورگنبدگردون ز جور اختر وارون
هماره‌فارغ‌و مأمون‌وجود حضرت دارا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش هنر نویسندگی و ویژگی‌های برتر آن اختصاص دارد. شاعر با استفاده از تشبیهات و توصیفات زیبا، خامه نویسنده (شاعر) را به عنوان ابزاری قدرتمند و زیبا توصیف می‌کند که می‌تواند محتوای عمیق و ارزشمندی را به ارمغان بیاورد. او به قدرت کلام و تأثیر آن بر روح و دل مردم اشاره دارد و با ستایش خسرو و دارا، به عظمت آثار ادبی اشاره می‌کند و آنها را با چیزهای زیبا و ارزشمند همچون گوهر و گل مقایسه می‌نماید. شاعر همچنین به بی‌نظیری و روشنایی آثار شعر اشاره کرده و نقش عمیق و تأثیرگذاری آن بر زندگی انسان‌ها را به تصویر می‌کشد. در نهایت، با ستایش از وجود حضرت دارا، به نیکی و آرامش حاکم بر زندگی انسان اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دوات شکسته و نامه‌ای که به آتش افتاده، چه فرقی دارد اگر نوشته‌ای از خسرو باشد یا نامه‌ای از دارا؟
هوش مصنوعی: شاپور، دفتری که نامش را بر دوش دارد، به هم ریخته و آزر، که خود را خسته حس می‌کند، رونق ارژنگ به استحکام نرسیده و بازوی مانا، که نشانه قدرت و پایداری است، به حالت بسته درآمده است.
هوش مصنوعی: با تلاش و مهارت نویسنده، در نوشتار دربارهٔ طاهر، گنجینه‌ای از زیبایی‌ها و ارزش‌ها به تصویر کشیده شده است. این نوشتار به اندازه‌ای درخشان و ارزشمند است که همچون مرواریدی زیباست.
هوش مصنوعی: محکم و قوی، با زبان روشن و گویا، درخشان و واضح، با بلاغت و زیبایی، و به طور همواره و شفاف بیان شده است.
هوش مصنوعی: زیبایی و شایستگی او مانند رزین و عسل است و همواره انتخاب‌های نیکویی دارد. او درخشان و با کمال به نظر می‌رسد و از همه نظر برجسته و فوق‌العاده است.
هوش مصنوعی: این جمله توصیفی از یک چیز بسیار زیبا و خالص است که ویژگی‌هایی مانند دلنشینی، جذابیت و فوق‌العادگی دارد. این چیز نه تنها خاص و منحصر به فرد است، بلکه همچنین روشن و شفاف به نظر می‌رسد و در مجموع تا حد زیادی رضایت‌بخش محسوب می‌شود.
هوش مصنوعی: از بس که زیبایی و هماهنگی این هفت چیز بی‌نظیر است، مانند فکر هرون، روشن و دل‌فریب به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: از نظم سخن گفتن از حقیقت، زینت و زیبایی را از میان برده است. گرچه شعری عمیق و زیبا، همچون شعر خسرو بیضا، وجود دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی به تلاش و کوشش در نوشتن و نگارش اشاره دارد. شاعر از طریق کلمات و جملات، احساسات و تفکرات عمیق خود را بر روی کاغذ می‌آورد. او این اقدام را با اهمیت و ارزش بالا می‌بیند و به نوعی، به عمق تفکرات و خلاقیت‌های انسانی اشاره می‌کند که در پشت هر نوشته نهفته است.
هوش مصنوعی: عبارت به زیبایی توصیف می‌کند که نوشته‌های او مانند دست موسی درخشان و تابان است و طرح‌هایش نیز مانند برآمدگی‌های کوه سینا روشن و دلربا هستند.
هوش مصنوعی: درخت گلشن اندیشه‌ات، جواهری پاک از دانش و بصیرت است که مانند چشمه‌ای زلال، آگاهی و خبر را به تو می‌دهد.
هوش مصنوعی: در این متن به زیبایی‌های طبیعت و جذابیت‌های آن اشاره شده است. آب چشمه‌ای پاک و زلال، ستاره‌ای درخشان، رنگ‌های دلپذیر و خاص از گوهرهایی چون عقیق، و عطر خوش و ملایم مانند عنبر که فضای دلنشینی را ایجاد می‌کند. این توصیف‌ها نمایانگر لذت‌ها و زیبایی‌های طبیعی هستند که انسان را مجذوب خود می‌کنند.
هوش مصنوعی: این دنیا آن‌قدر ارزشمند نیست که کسی به خاطرش سختی بکشد؛ نه محبتی در آن هست، نه نوری، نه ستاره‌ای. هیچ چیزی در آن نیست که به آن بها بدهیم، نه معادن ارزشمند، نه گنج‌ها، و نه دریاهایی از riches.
هوش مصنوعی: این بیت به تقدیر و احترام به توانایی‌های یک شاعر بزرگ و آثار او اشاره دارد. شاعر به نوعی از هنر و کلام فرح‌انگیز او که واجد ارزش و عظمت است، ستایش می‌کند. همچنین نشان‌دهندهٔ تاثیر عمیق این کلام بر ذهن و فکر انسان‌هاست. شاعر به اهمیت و ارزش آنچه که به توصیف و مدح بزرگ‌مردان پرداخته است، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: از دور آسمان و ستاره‌های نامساعد، همیشه در آرامش و امنیت وجود حضرت دارا.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر آمد پیلگون ابری ز روی نیلگون دریا
چو رای عاشقان گردان چو طبع بیدلان شیدا
چو گردان گشته سیلابی میان آب آسوده
چو گردان گردباد تندگردی تیره اندروا
ببارید و ز هم بگسست و گردان گشت بر گردون
[...]
خداوندی که در وحدت قدیم است از همه اشیا
نه اندر وحدتش کثرت، نه مُحدَث زین همه تنها
چه گوئی از چه او عالم پدید آورد از لولو
که نه مادت بد و صورت، نه بالا بود و نه پهنا
همی گوئی که بر معلول خود علت بود سابق
[...]
چه جرمست اینکه هر ساعت ز روی نیلگون دریا
زمین را سایبان بندد بپیش گنبد خضرا ؟
چو در بالا بود باشد بچشمش آب در پستی
چو در پستی بود باشد بکامش دود بر بالا
گهی از دامن دریا شود بر گوشۀ گردون
[...]
بهر چیزی بود خرسند هرکش قدر بی بالا
بهفت اقلیم نپسندد کسی کش همتی والا
ز خاک و باد و آب آتش شرف دارد فزون زیرا
که چون باشد سوی پستی بود میلش سوی بالا
ندارد هیچ مخلوقی بعالم قدرت خالق
[...]
سپاه ابر نیسانی ز دریا رفت بر صحرا
نثار لؤلؤ لالا به صحرا برد از دریا
چون گردی کش برانگیزد سم شبدیز شاهنشه
ز روی مرکز غبرا به روی گنبد خضرا
گهی ماننده دودی مسطح بر هوا شکلش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.