هر دمم نیشی ز خویشی میرسد با آشنا
عمر شد در آشنائیها و خویشی ها هبا
کینه ها در سینه ها دارند خویشان ازحسد
آشنایان در پی گنجینه های عمرها
هیچ آزاری ندیدم هرگز از بیگانه ای
هر غمی کامد بدل از خویش بود و آشنا
بحر دل را تیره گرداند چو خویشی بگذرد
میزند بر دل لگد چون آشنا کرد آشنا
خویش میخواهد نباشد خویش بر روی زمین
تا بریزد روزی آن بر سر این از سما
چون سلامی می کند سنگیست بر دل میخورد
بی سلام ار بگذرد بر جان خلد زان خارها
راحتی مر آشنا را زآشنائی کم رسد
نیست راضی آشنائی از سلوک آشنا
شکوه کم کن فیض از یاران ودر خودکن نظر
تا چگونه میکنی در بحر دلها آشنا
گر زمن پرسی زخویش و آشنا بیگانه شو
با خدای خویش میباش آشنا و آشنا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی روابط انسانی و پیچیدگی‌های موجود در ارتباطات با نزدیکان و آشنایان می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که از طرف نزدیکان و آشناها بیشتر آسیب و کینه‌ورزی را تجربه کرده است و برخلاف انتظار، بیگانگان کمتر مسبب درد و رنج بوده‌اند. او به اختلافات، حسادت‌ها و مشکلاتی که از آشنایی با خویشان ناشی می‌شود اشاره می‌کند و توصیه می‌کند که به جای وابستگی به آشنایان، به خداوند نزدیک‌تر شویم. شاعر به تلخی‌های ناشی از ارتباطات اجتماعی پرداخته و به دنبال آرامش واقعی در ارتباط با خدا است. در نهایت، او بر این نکته تأکید دارد که آشنایی و دوستی نامطلوب می‌تواند زندگی را آشفته کند و نباید در روابط خود به کسی جز خدا اعتماد کرد.
هوش مصنوعی: هر لحظه از سمت آشنایانم، به من زخم و آسیب میرسد. عمرم در میان روابط و دوستی‌ها به هدر رفته است.
هوش مصنوعی: خویشاوندان به خاطر حسد، در دل خود کینه دارند و آشنایان همیشه در تلاش‌اند تا از ارزش‌های عمر دیگران بهره‌برداری کنند.
هوش مصنوعی: من هیچ وقت از بیگانه ای آسیبی ندیدم و هر غمی که به دلم راه یافته، از سوی خودم و نزدیکانم بوده است.
هوش مصنوعی: وقتی که خویشاوندی از کنار دل انسان می‌گذرد، احساساتی ناخوشایند و تلخ در دل ایجاد می‌کند که مانند لگدی بر دل میزند، همانگونه که آشنا با آشنا رفتار می‌کند.
هوش مصنوعی: انسان آرزو دارد که در این دنیا خودی نداشته باشد، تا روزی از نعمت‌های آسمانی بر او فرود آید.
هوش مصنوعی: وقتی سنگ سلام می‌کند، بر دل اثر می‌گذارد، اما اگر بی‌توجهی کند و فقط بگذرد، بر جان بهشت مانند خارهایی آسیب میزند.
هوش مصنوعی: آشنایی با یکدیگر به تنهایی کافی نیست و نمی‌تواند به همزیستی و راحتی منجر شود. فقط آشنا بودن با کسی نمی‌تواند رضایت‌بخش باشد، بلکه نیاز است که عمق بیشتری در رفتار و ارتباط وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: کمی از بزرگی و خودخواهی‌ات بکاه و بیشتر به خودت توجه کن. ببین چگونه می‌توانی در عمق احساسات و دل‌های دیگران آشنا شوی.
هوش مصنوعی: اگر از من بپرسی، برای اینکه خودت و آشنایانت را بهتر بشناسی، باید به خدا نزدیک‌تر شوی و با او آشنا باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم
ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا
از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم
گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا
کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری
[...]
پادشا بر کام‌های دل که باشد؟ پارسا
پارسا شو تا شوی بر هر مرادی پادشا
پارسا شو تا بباشی پادشا بر آرزو
کآرزو هرگز نباشد پادشا بر پارسا
پادشا گشت آرزو بر تو ز بی‌باکی تو
[...]
تا دل من در هوای نیکوان گشت آشنا
در سرشک دیده ام کرد این دل خونین شنا
تا مرا بیند بلا با کس نبدد دوستی
تا مرا بیند هوی با کس نگردد آشنا
من بدی را نیک تر جویم که مرد مرا بدی
[...]
شاعران بینوا خوانند شعر با نوا
وز نوای شعرشان افزون نمی گردد نوا
طوطیانه گفت و نتوانند جز آموخته
عندلیبم من که هر ساعت دگر سازم نوا
اندران معنی که گوید بدهم انصاف سخن
[...]
ای جهانداری که هستی پادشاهی را سزا
در جهانداری نباشد چون تو هرگز پادشا
از بشارتهای دولت وز اشارتهای بخت
شاه پیروز اختری و خسرو فرمانروا
پادشاهی یافته است از نام تو عز و شرف
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.