عشق گسترده است خوانی بهر خاصان خدا
میزند هر دم صلائی سارعوا نحواللقا
بر سرخوانش نشسته قدسیان ساغر بکف
هین بیائید اهل دل اینجاست اکسیر بقا
یا عبادالله تعالوا اشربوا هذا الرحیق
یا عبادالله تعالوا مبتغاکم عندنا
سوی ما آئید مخموران صهبای الست
تا برون آریمتان از عهدهٔ قالوا بلی
دلگشا بزمی ز اسباب طرب آراسته
بهر هر غمدیدهٔ اندوهگین مبتلا
باده و نقلست و مطرب ساقیان مهربان
ماه رویان جعد مویان نیکخویان خوشلقا
هر یکی از دیگری در دلبری چالاکتر
هر یکی بر دیگری سبقت گرفته در صفا
میکنند از جان باستقبال اهل دل قیام
خذ مداماً یا اخانا خیر مقدم مرحبا
هر که نوشد ساغر می از کف آن ساقیان
سیئّاتش میشودطاعات و طاعات ارتقا
هر که نوشد جرعه ای زان زنده گردد جاودان
هر که گردد مست از آن یابد بقا اندر فنا
جاهلان گردند دانا مردگان گردند حی
عاقلان گردند مست و عارفان بی منتها
الصلا ای باده نوشان می از این ساغر کشید
تا بیک پیمانه بستاند شما را از سما
می براق عاشقان مستی بود معراجشان
میبرد ارواحشان را از زمین سوی سما
الصلا ای عاقلان با عشق سودائی کنید
هر که نوشد باده اش گیرد ز مستی سودها
الصلا ای طالبان معرفت عاشق شوید
تا بیاموزد شما را عشق حق اسرارها
الصلا ای غافلان عشق آیت هشیاریست
هر که خواند گردد او ذکر خدا سر تا بپا
الصلا ای سالک گم کرده ره اینست ره
الصلا ای کور گم کرده عصا اینک عصا
آید از غیب این ندا هر دم بروح خاکیان
سوی بزم عشق آید هر که میجوید خدا
نیست عیشی در جهان مانند عیش بزم عشق
فیض را یا رب ببزم عشق خود راهی نما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف بزم عشق و دعوت به حضور در آن می‌پردازد. شاعر از عاشقان و اهل دل می‌خواهد که به این بزم بیایند، جایی که قدسیان با ساغر در دست منتظرند. در این بزم، باده و شادی وجود دارد و هر کس که از این باده می‌نوشد، به شناخت و جاودانگی می‌رسد. عشق به عنوان عاملی هوشیارکننده و نجات‌بخش معرفی شده و از غافلان خواسته می‌شود تا به خود آمده و به جستجوی عشق و حقیقت بپردازند. در نهایت، شاعر بر این موضوع تأکید دارد که عیش و زندگی واقعی در بزم عشق است و از خداوند می‌خواهد که راهی به این بزم فرحبخش نشان دهد.
هوش مصنوعی: عشق به مانند دعوتی است که برای افرادی خاص از جانب خداوند پهن شده و هر لحظه ندا و پیامی می‌رسد که آنها را به سوی دیدار و وصال دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: فرشتگان در کنار سفره‌ای نشسته‌اند و هر کدام جامی در دست دارند. بیایید ای اهل دل، که اینجا جادوی زندگی و جاودانگی وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای بندگان خدا، بیایید و این نوشیدنی گوارا را بنوشید. ای بندگان خدا، بیایید که ما در انتظار شما هستیم.
هوش مصنوعی: به سوی ما بیایید ای نوش‌خواران می‌خانه، تا شما را از مسئولیتی که به هنگام میثاق و پیمان بستید، رهایی ببخشیم.
هوش مصنوعی: دل را شاد کن و جشنی برپا کن که با استفاده از وسایل و ابزار خوشحالی ساخته شده است، تا به هر کسی که در غم و اندوه است، کمک کند.
هوش مصنوعی: در اینجا سخن از شراب، داستان‌ها و موسیقی است که توسط ساقی‌های مهربان به همراه زیبایانی با موهای فرفری و چهره‌های خوش‌رو توصیف شده است. این فضا و حال و هوا نشان‌دهنده شادی و لذت از زیبایی‌ها و هنر می‌باشد.
هوش مصنوعی: هرکدام از آنها در جلب محبت و دلبری از دیگری، چالاکتر و تواناتر است و همه در زمینه صفا و صمیمیت از یکدیگر پیشتازند.
هوش مصنوعی: آنان که اهل دل و عشق ورز هستند، با جان و دل به استقبال تو می‌آیند و همیشه تو را با آغوش باز و خوشآمد می‌گویند.
هوش مصنوعی: هر کس از می‌نوشد و با ساقیان میگردد، گناهانش به کارهای خوب تبدیل می‌شود و این عبادت‌ها به مقام و مرتبه‌اش افزوده خواهد شد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از آن جرعه نوشیده و بنوشد، به نوعی جاودانگی را تجربه می‌کند. و هر کسی که مست از آن شود، در حالی که در دنیا فنا است، به بقا و ماندگاری دست می‌یابد.
هوش مصنوعی: جهل و نادانی برخی افراد، آنها را به نظر دانا می‌آورد، در حالی که مردگان از زندگی بی‌خبرند. عاقلان گاهی به حالت مستی درمی‌آیند و عارفان به عمق و گستردگی دانش خود می‌رسند.
هوش مصنوعی: ای کسانی که باده می‌نوشید، از این جام بنوشید تا با یک پیمانه شما را از دنیای عادی و روزمره و مشغله‌ها به عالم معنوی و سماع ببرد.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای عاشقان می‌پردازد. در آن، اشاره می‌شود که شراب، مانند وسیله‌ای برای صعود و بالا رفتن روح آنها عمل می‌کند، به گونه‌ای که روح‌های عاشقان را از زمین به آسمان میبرد و به آنها حالتی از مستی و به اوج رسیدن می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای عقل‌مندان، با عشق آمیخته شوید، زیرا هر کسی که شراب عشق را بنوشد، از مستی و هیجان آن بهره‌مند خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای دوستان جویای معرفت، عشق ورزیدن را بیاموزید تا عشق حقیقی به شما دانش و رمز و رازهای پنهان را بیاموزد.
هوش مصنوعی: ای کسانی که در عشق غافل هستید، بدانید که عشق نشانه‌ای از بیداری و هوشیاری است. هر کسی که این حقیقت را درک کند، به یاد خداوند از سر تا پا مشغول خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای سالک گم‌کرده راه، این است راهی که باید بروی؛ ای کور، که عصایت را گم کرده‌ای، اینک عصا را در دستت بگیر.
هوش مصنوعی: هر لحظه صدایی از عالم غیب به روح انسان‌های خاکی می‌رسد، و هر کسی که به دنبال دیدن خدا باشد، به میهمانی عشق دعوت می‌شود.
هوش مصنوعی: در دنیا هیچ شادی‌ای مانند شادمانی در بزم عشق وجود ندارد. ای خدا، لطفاً مرا به بزم عشق راهنمایی کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عسکری شکر بود تو گو بیا می شکرم
ای نموده ترش روی ار جا بد این شوخی ترا
از که آمختی نهادن شعرهائی شوخ چم
گر برستی شاعران هرگز نبودی آشنا
کشه بربندی گرفتی در گدائی سرسری
[...]
پادشا بر کام‌های دل که باشد؟ پارسا
پارسا شو تا شوی بر هر مرادی پادشا
پارسا شو تا بباشی پادشا بر آرزو
کآرزو هرگز نباشد پادشا بر پارسا
پادشا گشت آرزو بر تو ز بی‌باکی تو
[...]
تا دل من در هوای نیکوان گشت آشنا
در سرشک دیده ام کرد این دل خونین شنا
تا مرا بیند بلا با کس نبدد دوستی
تا مرا بیند هوی با کس نگردد آشنا
من بدی را نیک تر جویم که مرد مرا بدی
[...]
شاعران بینوا خوانند شعر با نوا
وز نوای شعرشان افزون نمی گردد نوا
طوطیانه گفت و نتوانند جز آموخته
عندلیبم من که هر ساعت دگر سازم نوا
اندران معنی که گوید بدهم انصاف سخن
[...]
ای جهانداری که هستی پادشاهی را سزا
در جهانداری نباشد چون تو هرگز پادشا
از بشارتهای دولت وز اشارتهای بخت
شاه پیروز اختری و خسرو فرمانروا
پادشاهی یافته است از نام تو عز و شرف
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.