بیا ای عیش مشرب، ناله‌ای از ساز غم بشنو
شنیدی نغمة راحت نوای درد هم بشنو
زبان خامشی را مطرب بزم فنا کردم
نوای نیستی هر لحظه با گوش عدم بشنو
دمی انگشت بر لب زن سفال بزم مستان را
پس آنگه تا قیامت طعنه‌های جام جم بشنو
چسان حیرت نیفزاید که با من عشق می‌گوید
که با گوش حدوث این نغمه از ساز قِدم بشنو
تمام عمر بی‌پایان به گرد کعبه در طوفند
بیا در کوی عشق آواز پای بی‌قَدم بشنو
جو با زاهد نشینی پنبه‌ای در گوش مستی نه
ز منع عاشقی هر چند پر گوید تو کم بشنو
دل‌آزادان چه محرومند از فیض گرفتاری
بیا این ناله گر خواهی ز مرغان حرم بشنو
اگر خواهی که گوش رغبت از هر نغمه بربندی
زشست نازنینان نالة تیر ستم بشنو
الا ای آنکه گوش نغمة درد آشنا داری
شنیدی ناله‌ای از هر کس، از فیّاض هم بشنو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جاذبه‌های عشق و محبت است. شاعر از ناز و کرشمه محبوب و تاثیری که نگاه او بر دل‌ها می‌گذارد صحبت می‌کند. عشق او به محبوب چنان است که به همه‌چیز و همه‌کس فخر می‌کند و حسرت می‌خورد که مبادا دیگری همچون او را در نظر محبوب قرار دهد. شاعر به زیبایی‌ها و جلوه‌های عشق اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که هر نگاه محبوب برای او ارزشمندتر از جانش است و حتی یک نگاه او می‌تواند زندگی را تغییر دهد. در نهایت، شاعر از اهمیت و ارزش بی‌نظیر این نگاه سخن می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به آسانی بدست آورد.
هوش مصنوعی: بیا و از شادی و خوشی بهره‌مند شو، اما به صدای ناله‌های غم هم توجه کن. همچنین، آهنگ راحتی و آرامش را بشنو و در عین حال صدای درد و رنج را هم درک کن.
هوش مصنوعی: من به زبان سکوت، در مجلس فنا نوازی کردم و هر لحظه صدای نیستی را با گوش عدم می‌شنوم.
هوش مصنوعی: لحظه‌ای انگشتت را بر لب بگذار و آرامش بزم مستان را حفظ کن، سپس تا ابد از نکته‌سنجی‌های جام جم و شگفتی‌های آن بشنو و لذت ببر.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توان تعجب نکرد وقتی که عشق با من سخن می‌گوید و به من گوشزد می‌کند که این نغمه را از ساز قدیم بشنوم؟
هوش مصنوعی: تمام عمر انسان‌ها به دور کعبه می‌چرخند و به عبادت مشغول هستند، اما تو بیا و در محله عشق، آوازهای دلنشینی را بشنو که از قدم‌های عاشقانه می‌آید.
هوش مصنوعی: در جمع اهل دین و زهد و عبادت، اگر به حرف‌های آنها گوش بدهی و خود را از عشق و شوق دور کنی، مانند این است که پنبه‌ای در گوش خود کرده‌ای تا صدای واقعیت را نشنوی. حتی اگر آنها زیاد صحبت کنند و تو را از عشق منع کنند، نباید به آنها توجه کنی و باید به دل خود گوش بسویی.
هوش مصنوعی: آزادگان واقعی از نعمت‌های دنیوی و دلبستگی‌های آن بی‌نصیب‌اند. اگر بخواهی، به صدای ناله پرندگان حرم گوش کن تا از حالات آنها باخبر شوی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که به هر نغمه‌ای تمایل نداشته باشی، به صدای ناله‌های دلخراش ستمدیدگانی که از ظلم و سختی رنج می‌برند، گوش بده.
هوش مصنوعی: ای کسی که به صدای آشنا با درد گوش سپرده‌ای، آیا ناله‌ای از کسی شنیده‌ای؟ حتی از فیاض (سخاوت) نیز بشنو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تو ای زاهد برو افسانهٔ باغ ارم بشنو
ولی از وصف کوی او به بانگ شمه هم بشنو
به ناکامی بمیرد هر که راه عشق پیماید
عنان را نرم کن وین مژدگانی هر قدم بشنو
لب جام است در افسانه آن گه که می نوشی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.