بعد ازین ای دل تلاش مهر هر ناکس مکن
بس ترا آنها که کردی، بیش ازین زین پس مکن
عبرت از من گیر و از پروردگان، دامنم
دشمنی با خود نداری دوستی با کس مکن
اوج عنقا گر نداری در نظر، زحمت مکش
بال بشکن، جلوة پرواز را نارس مکن
در کنار ناقصان کامل نمودن ناقصی است
شعله‌وش خود را گُلِ دامان مشت خس مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات و درونیات خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که عقل و هنر او فرسوده شده و زندگی‌اش تحت تأثیر عشق و هوس قرار دارد. اشاراتی به آشفتگی و تنش‌های درونی او وجود دارد که در اثر عشق به وجود آمده است. او از ناتوانی خود در کنترل این احساسات و ترس از عواقب آن سخن می‌گوید و به غبار آلودگی روح و جانش اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از بی‌تابی و بی‌طاقتی ناشی از عشق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این عشق او را به نابودی می‌کشاند.
هوش مصنوعی: ای دل، دیگر تلاش نکن برای محبت کسانی که ارزشش را ندارند. آنچه را که تا به حال انجام داده‌ای، کافی است و از این پس از این کارها دوری کن.
هوش مصنوعی: از من و آنهایی که تحت پرورش من هستند، عبرت بگیر. من دشمنی با تو ندارم، پس با هیچ‌کس دوستی نکن.
هوش مصنوعی: اگر دیدگاهی در مورد اوج و بلندپروازی نداری، از تلاش بی‌فایده خودداری کن و اجازه نده پروازت ناتمام بماند.
هوش مصنوعی: در میان افرادی که در فهم و دانش ناقص هستند، تلاش برای به کمال رساندن خود، نوعی ناپختگی به شمار می‌رود. خود را مثل گلی در آغوش آسیب‌پذیر دیگران قرار نده که باعث آسیب به خودت می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.