به راه دیر سبکبار و بی‌حرج رفتن
صواب تر که گرانبار راه حج رفتن
به راستی نرود کارها همیشه ز پیش
گریوه طی نتوان کرد جز به کج رفتن
حضیض و اوج سپهر برین بود رمزی
که راه عشق نشاید به یک نهج رفتن
چو کام تلخ نگردد نمی‌شود شیرین
به راه صبر توان از پی فرج رفتن
اگر دعای قدح را ز برکنی فیّاض
ترا ضرر نباشد پی محج رفتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تفکر درباره زندگی و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر به اهمیت دل پاک و شفاف اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هر فرد باید به نکات مثبت و منفی زندگی توجه کند. او به دشواری‌هایی که انسان‌ها در زندگی دارند، از جمله حسرت‌ها و غم‌ها، اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در نهایت، همه باید از لحظات زندگی لذت ببرند و به دنبال محبت و دوستی باشند. غم‌ها و چالش‌های زندگی را به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از وجود انسان می‌داند و می‌گوید که باید با آنها کنار آمد.
هوش مصنوعی: بهتر است که در سفر به مقامات معنوی با قلبی سبک و بی‌دغدغه برویم، تا اینکه با بار سنگینی از نگرانی‌ها و مشکلات به سفر حج برویم.
هوش مصنوعی: واقعاً کارها همیشه با راستی و درستی پیش نمی‌روند و برای رسیدن به هدف، گاهی باید از مسیرهای غیرمستقیم و کج استفاده کرد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، پایین‌ترین و بالاترین وضعیت‌ها هر دو وجود دارند و این نشان می‌دهد که مسیر عشق نمی‌تواند به یک روش واحد طی شود.
هوش مصنوعی: اگر طعم تلخ نباشد، هیچ چیزی شیرین نمی‌شود؛ با صبر و شکیبایی می‌توان به بهبودی و نوید خوشی‌ها دست یافت.
هوش مصنوعی: اگر دعای شکایت را فراموش کنی، فیّاض (خدا) به تو آسیبی نرساند و تو همچنان به سمت محبوبی خواهی رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.