چو گرد چند به دنبال کاروان گشتن
توان به بال و پر مصرعی جهان گشتن
مراد جلوة نازست از سهی قدّان
وگرنه گِرد سرِ سرو می‌توان گشتن
ترحّمی که به من کرده‌ای گناه تو نیست
که از تصرّف عشق است مهربان گشتن
ز پیریم چه غم اکنون که ممکن است مرا
رخ تو دیدن و بار دگر جوان گشتن
چه خوش نماست از آن تندخو مرا فیّاض
به گریه دیدن و خندیدن و روان گشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تفکر درباره زندگی و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر به اهمیت دل پاک و شفاف اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هر فرد باید به نکات مثبت و منفی زندگی توجه کند. او به دشواری‌هایی که انسان‌ها در زندگی دارند، از جمله حسرت‌ها و غم‌ها، اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در نهایت، همه باید از لحظات زندگی لذت ببرند و به دنبال محبت و دوستی باشند. غم‌ها و چالش‌های زندگی را به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از وجود انسان می‌داند و می‌گوید که باید با آنها کنار آمد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال کاروان بگردی، مانند گردی که به دور آنها می‌چرخد، می‌توانی با بال و پر آرزوهایت در آن جهان سفر کنی.
هوش مصنوعی: مقصود از زیبایی‌های تو، همان ناز و خوش‌فرمی‌ات است که در قامت‌های بلند مشهود است. در غیر این صورت، می‌توان دور و بر درختان سرو هم گشت و زیبایی‌هایشان را دید.
هوش مصنوعی: مهربانی‌ای که نسبت به من نشان داده‌ای، تقصیر تو نیست، بلکه نشانه‌ای از قدرت عشق است که تو را به این کار واداشته است.
هوش مصنوعی: از سالخورده شدنم نگرانی ندارم، زیرا ممکن است دوباره چهره تو را ببینم و بار دیگر جوان شوم.
هوش مصنوعی: چه زیباست وقتی که آن شخص تندخو، با بخشندگی، مرا در حال گریه و خندیدن می‌بیند و احساسات من به راه می‌افتند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.