|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات و زیبایی‌های عشق و جاذبه‌های محبوب پرداخته است. شاعر به زیبایی‌های بهار و نشانه‌های آن اشاره می‌کند و از بی‌تابی و دلتنگی ناشی از دوری از محبوبش سخن می‌گوید. او حسرت تنهایی و دلتنگی را بیان می‌کند و از مرزهای عشق و مهربانی و نامهربانی صحبت می‌کند. همچنین به تاثیر چهره و ابرو و زلف معشوق بر روی دل و جانش اشاره می‌کند. شاعر در نهایت از ارتباط خود با محبوب و خدمت به او صحبت می‌کند و به نوعی به بنده‌ای مطیع تبدیل شده است. این شعر ترکیبی از زیبایی‌شناسی و احساسات عمیق است.
هوش مصنوعی: ای محبوب خوش‌ساخت، یادگار لذت‌های جهان، روزگار خوشی‌های تو همچون یادداشتی در دفتر زندگی است.
هوش مصنوعی: هیچ کس در بهشت مجال غم خوردن ندارد، زیرا شراب خوشگوار تو و زیبایی‌ات همچون بهار، دل را شاد می‌کند و تمام غم‌ها را فراموش می‌سازد.
هوش مصنوعی: چشم ما از نعمت‌های تربیت محروم است و درخت غم ما برمی‌خیزد و میوه نمی‌دهد، همچون جریان شادی و خوشی در کنار خود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.