سهل است اگر رقیب به خود مایلش کند
مهرست کینه نیست که جا در دلش کند
ساغر به جرم اینکه لبی بر لبش نهاد
شیشه به سرزنش همه خون در دلش کند
آتش زند به بال و پر از شعله‌های شوق
پروانه‌ای که آرزوی محفلش کند
حسرت ببین که خنجر بیداد او همان
بعد از هلاک خون به دل بسملش کند
فیّاض در فریب تو چشمان جادوش
سحری نکرده‌اند که کس باطلش کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دلتنگی پرداخته و اشاره می‌کند که زندگی تحت تأثیر قدرت و اراده الهی است. شاعر از کشمکش درونی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نمی‌تواند از درد و شوقی که در دل دارد، غافل باشد. او به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره می‌کند و آن را به هنری تشبیه می‌کند که تأثیر عمیقی بر روح و جان انسان دارد. در نهایت، شاعر از ناتوانی خود در برابر عشق و زیبایی سخن می‌گوید و حسرت و آرزوهای خود را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: اگر رقیب به کسی علاقه‌مند شود، این چیز مهمی نیست؛ زیرا کینه و نفرت جایی در قلب او نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: پیمانه به خاطر اینکه لب کسی به آن چسبیده، دیگران را به داشتن احساس غم و درد در دلش سرزنش می‌کند.
هوش مصنوعی: شوق و آرزوی پروانه همچون آتشی است که بال و پر او را می‌سوزاند و او را به سمت محفل عشق می‌کشاند.
هوش مصنوعی: حسرت را ببین که شمشیر ظلم او، بعد از اینکه کسی را کشت، هنوز هم به دل او زخم می‌زند.
هوش مصنوعی: چشمان جادویی و فریبنده‌ات به قدری قوی هستند که هیچ‌کس نمی‌تواند حقیقت را انکار کند یا آن را باطل کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.