هر کاروان که راه به کوی تو ساختند

بازارها به مصر ز بوی تو ساختند

در بند دین نماند کس از کفر زلف تو

زنجیرها گسست چو موی تو ساختند

رشک آیدم، چه چاره کنم! عاشقی بلاست

زان محرمان که راه به کوی تو ساختند

چرخ و ستاره با دل ما بر نیامدند

تا اتفاق کرده به خوی تو ساختند

گل بویی از تو دارد و باغ از تو نکهتی

بیچاره بلبلان که به بوی تو ساختند

غافل بنوش باده که گیتی به جم نماند

صد جام خاک شد که سبوی تو ساختند

شهری ز غمزة تو چو فیّاض بیدلند

تنها مرا نه عاشق روی تو ساختند