عشّاق دل به چین جبینی سپرده‌اند
این قلبگاه را به کمینی سپرده‌اند
دریاب این اشاره که شاهان نامجو
نام بلند خود به نگینی سپرده‌اند
جز مشت خاک قابل این عشق پاک نیست
مشکل امانتی به امینی سپرده‌اند
در آدمی به صورت خاکی نظر مکن
نقد نه آسمان به زمینی سپرده‌اند
از انقلاب دهر چه مقدار غافلند
آنان که دل به آن و به اینی سپرده‌اند
مسجد ز شیخ و ابروی جانان من ز من
هر ئگوشه را به گوشه‌نشینی سپرده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره مفهوم توکّل و عشق است. شاعر به کسانی اشاره می‌کند که به راه توکل و رضا دست یافته‌اند و از دردهای زندگی با شادی عبور کرده‌اند. او به ساغر عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که این عشق و توجه از غفلت‌ها و نادانی‌های بشر حاصل شده است. شاعر همچنین به تأملات و احساسات عمیق خود در مواجهه با زیبایی‌های طبیعت، به ویژه گل و بلبل، اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که این احساسات از عواطف و تجارب انسانی نشأت می‌گیرد. به طور کلی، شعر بیانگر تلاش انسان برای درک عشق، زیبایی و ثبات در میان چالش‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: عاشقان دل‌های خود را به زیبایی‌های چهره‌ی محبوب سپرده‌اند و این مکان را به خطر سپرده‌اند.
هوش مصنوعی: به این نکته توجه کن که پادشاهان محترم، نام و شهرت خود را به یک نگین گرانبها و باارزش سپرده‌اند.
هوش مصنوعی: بجز یک مشت خاک، هیچ چیز دیگری قابل تحمل این عشق خالص نیست. این عشق به شخصی قابل اعتماد سپرده شده است.
هوش مصنوعی: به ظاهر انسان نیکو توجه نکن، زیرا ارزش او به آسمان و عالم بالاست و نه به زمین و دنیا.
هوش مصنوعی: افرادی که دل به تغییرات زمان و دنیای مادی سپرده‌اند، از تحولات و مسائل پیرامونشان بی‌خبر و غافل هستند.
هوش مصنوعی: مسجد از شخصیت شیخ پُر شده و ابروی معشوق من، من را به گوشه‌نشینی و انزوا کشانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.