کارگر نیست به غم تیشة اندیشة ما
خورد ای کاش همان بر سر ما تیشة ما
نخل ما بار ترقی ندهد پنداری
که به فولاد فرو رفته رگ و ریشة ما
چه عجب گر چو کتان ماه فرو ریخت ز هم
دم ز مهتاب زند برق دمِ تیشة ما
دل ما جمع نخواهد که شود با دل تو
ترسم ای دوست که بر سنگ خورد شیشة ما
نیستی مرد سبک حملگی ما فیّاض
پنجه در سنگ زند شیر تو در بیشة ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس غم و ناامیدی اشاره دارد. شاعر به تصویرسازی از وضعیت خود و جامعه می‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که مشکلات و سختی‌ها مانع پیشرفت و ترقی هستند. او همچنین به نداشتن امید و دل‌تنگی در روابط انسانی اشاره کرده و بیان می‌کند که دلش نمی‌تواند با دل معشوقش هماهنگ شود. در نهایت، شاعر به کمبود قدرت و توانمندی اشاره می‌کند و از نبود فردی قوی و حمایت‌گر در زندگی‌اش گلایه می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر آرزویی است که اگر درد و مشکلات ما بر سر خودمان می‌آمد، بهتر از آن است که کسی دیگر از آن رنج ببرد. به نوعی، بر این نکته تأکید دارد که آرامش دیگران برای ما مهم است و نباید آنها را درگیر غم و اندوه خود کنیم.
هوش مصنوعی: نخل ما دیگر توان حرکت و پیشرفت ندارد؛ گمان نکنید که به دلیل استحکامات و مقاومت قوی در درون ماست.
هوش مصنوعی: چه حرف غریبی است اگر ماه مانند کتان به زمین بیفتد و در این حال، نور ماه به تیغه‌ی تیشه‌ی ما بتابد.
هوش مصنوعی: دل ما به سختی می‌تواند با دل تو هماهنگ و هم‌نوا شود. از این می‌ترسم که اگر این اتفاق بیفتد، دل ما که مانند شیشه است، بشکند و آسیب ببیند.
هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره شده که حتی در شرایط سخت و دشوار، فردی که با قدرت و شجاعت برخورد می‌کند، می‌تواند به‌گونه‌ای عمل کند که دشواری‌ها را به راحتی پشت سر بگذارد. به نوعی، به قدرت و توانمندی او در مواجهه با چالش‌ها و همچنین به شخصیت قوی او در مواجهه با خطرات تأکید شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.