|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به غم و جدایی از معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که چشم‌هایی که از دیدار معشوق محروم مانده‌اند، همچون آتش و موم، دچار درد و رنج هستند. همچنین، شاعر به‌نوعی شرایط نامطلوب خود را بیان می‌کند و تأکید می‌کند که بدون دیدن معشوق، حتی چشم‌هایش نیز کافر و بی‌هدف هستند، زیرا همواره از دیدار معشوق خود محروم است.
هوش مصنوعی: محبت تو باعث سوختن و اشک ریختن من شده و چشمی که تو را ندید، برای من دردناک و بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: ای معشوق من، تو که جایگاه نگاه منی، نمی‌توانم کافر باشم، زیرا کسی که از نگاه و محبت تو دور باشد، همیشه از حقیقت و نعمت‌ها محروم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر چیز که در علم تو معلوم بود
موجود باشد اگر چه معدوم بود
نخل دو جهان شکستن و ساختن
در دست ارادت تو چون موم بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.