تا ابروی تو بدلربائی
انگشت نمای چون هلال است
دارد ز جمال تو خجالت
خورشید که مظهر جمالست
ای از تو جهان حسن آباد
ایزد همه حسنها ترا داد
از عین کمال در امان باد
حسنت که بغایت کمال است
یک صبحدم ای نسیم خوشبوی
بگذر بسوی نگار و بر گوی
کز مویه تنم شدست چون موی
وز ناله زار همچو نال است
مائیم ز عشقت ای پریوش
با چشم و دلی پر آب و آتش
از هجر تو نیست زندگی خوش
باز آی که نوبت وصال است
دل کز تو صبور گشت یارا
دل نیست که هست سنگ خارا
گر هست ترا شکیب ما را
باری ز تو صابری محال است
گفتیم خیال چون تو ماهی
بینیم بخواب گاهگاهی
لیک از غم چون تو دلپناهی
خواب آیدم این هوس خیال است
گر ابن یمین ز عشق رویت
بر باد شود چو خاک کویت
بیرون نپرد ز دام مویت
مرغ دل او که بسته بال است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت محبوبی سخن میگوید که تغزلی عمیق و عاشقانه دارد. شاعر با وصف ابروهای معشوق به هلال و کمال جمیلی اشاره میکند که حتی خورشید از آن خجالت میکشد. او از عشق و درک عمیقش از احساساتش مینویسد و بیان میکند که زندگی بدون محبوبش خوشایند نیست. شاعر به سراغ آرزوها و خیالهایش میرود و بیان میکند که عشق، همچون خواب و خیال است. او مشکلات ناشی از دوری و انتظار را بیان میکند و اشاره دارد که صبر برعشق او بسیار دشوار است، حتی اگر این صبر، امانت باشد. در نهایت، شاعر تصویری از حال و هوای دلش ارائه میدهد که در بند عشق محبوب است.
هوش مصنوعی: ابروی تو به قدری زیبا و دلربا است که مانند هلال ماه جلوهگری میکند و همه را به خود جلب میکند.
هوش مصنوعی: خورشید از زیبایی تو شرمنده است، زیرا تو خود تجلی زیبایی هستی.
هوش مصنوعی: ای که به خاطر تو تمامی حسنها و زیباییها در جهان به وجود آمدهاند، بدان که همه این زیباییها به تو بخشیده شده است.
هوش مصنوعی: زیبایی تو به اندازهای کامل است که از عین کمال دور باشد و در امان بماند.
هوش مصنوعی: ای نسیم خوشبو، در صبح زود به سوی محبوبم بگذر و پیغام مرا به او برسان.
هوش مصنوعی: آنگونه که از ناله و گریهام در مییابید، تنم به زاری و اندوهی عمیق دچار شده است. صدای نالههای من به شکلی است که گویی در حال زاری از درد و رنج هستم.
هوش مصنوعی: ما به خاطر عشق تو هستیم، ای زیبا، با چشمی پر از اشک و دلی مملو از شور و شوق.
هوش مصنوعی: زندگی بدون تو برایم خوشایند نیست، پس برگرد که زمان وصال فرا رسیده است.
هوش مصنوعی: دل از تو صبور و آرام شده، اما این دل نیست که بتواند به سادگی سنگی سخت و بیاحساس باشد.
هوش مصنوعی: اگر تو صبر و تاب داشته باشی، ما از تو انتظار صبر داریم که غیر ممکن است.
هوش مصنوعی: ما گفتیم وقتی به خواب میرویم، خیال تو را مانند ماهی میبینیم که در خواب عمیق است.
هوش مصنوعی: اما وقتی که از غم فرار نمیتوانم کنم، خواب به سرم میآید و این فقط بخشی از خیال و آرزوهاست.
هوش مصنوعی: اگر عشق چهرهات جانم را به باد دهد، مثل خاکی که در کوی توست، چه باک.
هوش مصنوعی: مرغ دل او که به دام مویت گرفتار شده، هرگز نمیتواند از آن آزاد شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.