نگار ما هر خم چون گره زند بر موی
دل هزار در آرد بعقده هر موی
ز روی لطف چو نیلوفرست بر سر آب
فراز عارض آنسرو یاسمنبر موی
بغیر زلف و رخ همچو سنبل و گل او
بر آفتاب که دیدست سایه گستر موی
نسیم غالیه زلف از چه داد بر رخ او
چو بوی خوش ندهد بر فراز آذر موی
ندانم از چه بر آن گونه تیره دل گردد
نگشته دور دمی ز آنرخ منور موی
شد آفتاب فلک زیر ابر غالیه فام
چو بر عذار پراکنده کرد دلبر موی
بعینه مژه اشکبار من بودی
گر آن نگار بیاراستی بگوهر موی
بسان پیکر زار و نزار من باشد
گه خضاب کند گر کسی مزعفر موی
زهر که بر رخ زیبای اوست آشفته
بسان ابن یمین آمدست بر سر موی
نمیکند صنما بعد ازین طبیعت من
مسامحت که نشاند ردیف دیگر موی
از آنکه افضل عالم غیاث ملت و دین
که گاه نظم شکافد برأی انور موی
ز راه بنده نوازی بجملگی کردست
ردیف گفته خود در مدیح چاکر موی
چو موی بر سر اصحاب با دو هست که نیست
کسیکه در سخن آرد چو آن سخنور موی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت نگار (معشوق) می‌پردازد. شاعر با استفاده از تشبیهات و استعارات، ویژگی‌های ظاهری او را به تصویر می‌کشد. هر گره موی معشوق، دل شاعر را دچار درد و غم می‌کند و زیبایی او را با گل‌ها و عطرها مقایسه می‌کند. شاعر از تأثیر محبت و زیبایی او بر دل و جان خود سخن می‌گوید و می‌نویسد که حتی کمبود لحظه‌ای از دیدار او، او را دل‌زده می‌کند. او همچنین به عواطف و آشفتگی‌اش اشاره می‌کند و بیان می‌کند که این زیبایی بی‌نظیر و ویژگی‌های خاص، بر زندگی و نگرش او تأثیر عمیق دارد. شاعر صفات معشوق را با دقت و احساسات عمیق تصویر می‌کند و از عشق و زیبایی او بحث می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق ما زمانی که دلبر زیبای ما موهایش را در می‌آورد، به اندازه هزار گره در دل ما گره می‌زند و مشکلات روحی را به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: چشمانش مانند نیلوفر است که با لطف و زیبایی بر روی آب می‌درخشد و مویی از آن سرو و یاسمن بر چهره‌اش افتاده است.
هوش مصنوعی: جز زلف و چهره‌اش که مانند سنبل و گل است، هیچ چیز دیگری در زیبایی او نمی‌تواند با تابش آفتاب مقایسه شود. او به قدری دلربا و خیره‌کننده است که حتی سایه‌اش بر زمین گسترده شده و تاثیرش را احساس می‌کنیم.
هوش مصنوعی: چرا نسیم خوشبو از میان زلف او بر صورت او می‌وزد، در حالی که بوی خوشی از موهایش بر فراز آتش نمی‌رسد؟
هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا دل او آن‌گونه تاریک شده، هرگز لحظه‌ای از چهره‌ی درخشان و موی روشن من دور نبوده است.
هوش مصنوعی: زمانی که خورشید آسمان پشت ابرهای تیره و رنگی پنهان شد، مثل این بود که محبوب بر چهره‌اش موهای زیبایی را پخش کرده است.
هوش مصنوعی: اگر آن معشوق زیبای من موهایش را با گوهر تزئین می‌کرد، عین مژه‌ی اشکبارم به شکلی زیبا و جذاب در می‌آمد.
هوش مصنوعی: به مانند بدن نزار و بیمار من، اگر کسی بخواهد، می‌تواند موهایم را زعفرانی رنگ کند.
هوش مصنوعی: زهر زیبا که بر چهره‌اش نمایان است، به گونه‌ای آشفته و پریشانی مانند حالت ابن یمین بر روی موهایش جلوه کرده است.
هوش مصنوعی: عزیزم، دیگر نمی‌تواند به سادگی از تغییرات طبیعت من بگذرد، چون حالا موهای من در صف دیگری قرار گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به شخصیتی اشاره دارد که در علم و دانش برتر است و می‌تواند در زمان‌های دشوار به نجات ملت و دین بپردازد. همچنین، این فرد می‌تواند بر مشکلاتی که در جامعه به وجود می‌آید، فایق آمده و با عقل و تدبیر خود راه‌حل‌هایی را ارائه دهد.
هوش مصنوعی: از مسیر لطف و بزرگواری خود، همه را به صف در آورده و به تحسین و ستایش خدمتگزار خود پرداخته است.
هوش مصنوعی: همچون موهایی که بر سر دوستان است، افراد زیادی وجود دارند، اما هیچ‌کسی نمی‌تواند به زیبایی و فصاحت آن سخنور سخن بگوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.