|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به خردمندانی اشاره دارد که می‌خواهند در کارهای نیک مشهور شوند. شاعر به آنها توصیه می‌کند که تلاش کنند تا خدمتکاران و غلامانی بیشتر از کسانی که هم‌جنس خودشان هستند داشته باشند. زیرا روزی در اندازه‌های کم و زیاد از سوی خداوند به انسان داده می‌شود و شایستگی انسان به چگونگی برخورد با دیگران و محبوبیت او در جامعه بستگی دارد. همچنین، او تأکید می‌کند که در کارهای مهم دنیا، کمک و یاری از طرف دیگران می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
هوش مصنوعی: ای انسان دانا، اگر می‌خواهی در کارهای نیک شناخته شوی و در بین مردم نام‌آور باشی، باید به خوبی و نیکی قدم برداری.
هوش مصنوعی: تلاش کن که خدمتکاران و غلامان بیشتری نسبت به هم‌نوعانت داشته باشی.
هوش مصنوعی: زیرا که خداوند در یک روز می‌تواند به کسی نعمت‌های فراوانی بدهد یا او را در تنگدستی قرار دهد.
هوش مصنوعی: نان از دست دیگران به ما می‌رسد و از توست که نام و شخصیت آدمی در جهان شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: در مواقع دشواری و مهم زندگی، به تو کمک می‌کنند و امکانات و نعمت‌های خود را در اختیارت می‌گذارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خدایی که آفرین کرده ست
زیرکان را به خویشتن داری
که نیرزد به نزد همت من
ملک هر دو جهان به یک خواری
ای فلک نیک دانمت آری
کس ندیدست چون تو غداری
جامه ای بافیم همی هر روز
از بلا پود و از عنا تاری
گر دری یابیم زنی بندی
[...]
گفت خضرم ز راه غمخواری
کای فرو مانده در گرفتاری
تا کی از عشق تو کشم خواری؟
تا کی از هجر تو کنم زاری ؟
چند با من جفا کنی آخر ؟
شرم بادت ازین جفا گاری
زان دو زلف چو ابر پیوسته
[...]
با من اندر گرفته‌ای کاری
کان به عمری کند ستمکاری
راستی زشت می‌کنی با من
روی نیکو چنین کند آری
بعد از این هم بکش روا دارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.