غیر این اصطرخ پر ماء معین
کس نشان داد آسمانی بر زمین
میوزد از روی آبش باد صبح
میفشاند روح قدسی آستین
میدهد از سدره و طوبی نشان
بر کنار او درخت صف نشین
مطربانش بر درختان میزنند
شادی دلرا نواهای حزین
همچو جنت زیر اشجارش روان
جویهای شیر و خمر و انگبین
گر هوای خلد و کوثر بایدت
خیز و علیا باد و اصطرخش ببین
در هوا و در صفا هر چند نیست
خلد و کوثر آنچنان و اینچنین
ای بسا ایام کاین خرم مقام
بود و خواهد بود بی ابن یمین
ز اقتضای دور گردون چون شدیم
چند روزی در مکان او مکین
اینکه گویم آفرین بر اولین
باد بر ما آفرین هم ز آخرین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف بهشت و زیباییهای آن میپردازد. شاعر به تصویرسازی از فضایی دلنشین و روحافزا میپردازد که در آن درختان، میوهها و جویهای شیر و خمر وجود دارند. همچنین، نسیم صبحگاهی از روی آب میوزد و شادی و خوشی را به ارمغان میآورد. شاعر با اشاره به نشانههای بهشت از جمله درختان سدره و طوبی، به زندگی خوش و آرام در آنجا اشاره میکند. او همچنین به محدودیتهای زمان و مکان اشاره کرده و یادآور میشود که هر چند در عالم خاکی نمیتوان به طور کامل به این خوشبختی دست یافت، اما یادآوری آن میتواند تسلیبخش باشد. در نهایت، شاعر بر اهمیت تجلیل و تقدیر از زیباییهای گذشته و حال تأکید میکند.
هوش مصنوعی: جز این، هیچ نشانهای از آسمان بر زمین وجود ندارد، تنها به تصویر زیبای رنگین کمان اشاره شده است.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی از روی آب میوزد و روحی پاک و الهی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: درختان سدره و طوبی به او اشاره میکنند و نشان میدهند که در کنار او درختانی هستند که به صف ایستادهاند.
هوش مصنوعی: موسیقیدانان درختان را به نغمههای شاد مینوازند، اما دل انسان هنوز غمگین است.
هوش مصنوعی: در زیر درختان بهشتی، چشمههای شیر و شراب و عسل جاری است.
هوش مصنوعی: اگر بهشت و نعمتهای آن را میخواهی، برخیز و به تماشای عرش و زیباییهایش بنشین.
هوش مصنوعی: هرچند در فضا و زیبایی، باغ بهشت و آبهای کوثر وجود ندارند، اما این موضوع به این معنا نیست که زیبایی و طراوت در طبیعت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: بسیاری از روزها بوده و خواهد بود که این جای خوشایند وجود دارد، حتی بدون ابن یمین.
هوش مصنوعی: به خاطر الزامات و چرخشهای زمان، مدتی را در مکان او ساکن شدیم.
هوش مصنوعی: من میگویم که تحسین بر باد نخستین، تحسینی است که بر ما باد به خوشخبرایی میآورد، و همچنین میگویم تحسین بر آخرین باد نیز که به ما میرسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر درم داری، گزند آرد بدین
بفگن او را گرم و درویشی گزین
حکمتی بشنو به فضل ای مستعین
پاک چون ماء معین از بومعین
چون بهشتت کی شود پر نور دل
تا درو ناید ز حکمت حور عین؟
دل به حورالعین حکمت کی رسد
[...]
دین روز ای روی تو آگفت دین
می خور و شادی کن و خرم نشین
با می و می خوردن دین را چه کار
می خور و می نوش و قوی دار دین
هر گنهی کز می حاصل شود
[...]
آفتاب شرع و دریای یقین
نور عالم رحمة للعالمین
بود شاهی در زمانی پیش ازین
ملک دنیا بودش و هم ملک دین
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.