|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ناپسندی زمان و مشکلات آن است. شاعر اشاره دارد که نشستن با دوستان و لذت بردن از زندگی در این زمان دشوار است. اما اگر حالتی دلپذیر پیش آید و بتواند از جوانی و زیبایی یک دختر نامهربان لذت ببرد، شاید در پیری هم بتواند آرزوهایی داشته باشد، که این نشاندهنده لطافت و ظرافت طبع شاعر است.
هوش مصنوعی: این زمان برای من مناسب نیست که در مجلس شادی به همراه دوستان نشسته و خوش بگذرانم.
هوش مصنوعی: اگر فرصتی خلوت و دلپذیر مهیا شود، می‌توان از زیبایی و نازکی دختری با موهای سیمین بهره‌مند شد.
هوش مصنوعی: اگر در دوران پیری هم باشم، از آرزو کردن شگفت‌زده نمی‌شوم، چرا که این احساس ناشی از طبیعت لطیف انسان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو بر عادت خود درآید خریف
هوا دور باشد ز باد لطیف
مکن عمر ضایع به افسوس و حیف
که فرصت عزیزست و الوقت سیف
دو مشکل بود هر دو در در کثیف
که بد مست و بد خفت باشد حریف
بگفتند دیگر برسم سجیف
بقیقاج نیزش بگرد لحیف
دریغا که بگذشت عمر شریف
به جمع قوافی و فکر ردیف
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.