|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به این موضوع میپردازند که انسانهای با نهاد ناپاک بعید است که کارهای خوب از آنها سر بزند. به عبارت دیگر، طبیعت انسان تأثیر زیادی بر رفتار و کردار او دارد و تغییر نهاد بنیادی دشوار است. همچنین، اشاره میشود که اگر کسی در زمینهای نادرست عمل کند، نمیتواند به یک تغییر اساسی در خود بپردازد. به طور کلی، تأکید بر اهمیت نهاد و تربیت صحیح دارد و اشاره به این دارد که تغییر ماهیت درونی بسیار دشوار است، مشابه به این که درخت بید هرگز عطر عود نمیدهد.
هوش مصنوعی: هر کس که در ذات و فطرتش بدی وجود داشته باشد، نمیتوان به او امید نیکی داشت.
هوش مصنوعی: این جمله بیان میکند که نمیتوان به سادگی از ویژگیهای ذاتی یا خصوصیات اصلی کسی یا چیزی دور شد. به عبارتی دیگر، تغییرات ظاهری یا تلاش برای بهبود وضعیت نمیتواند ذات و ماهیت اصلی را تغییر دهد.
هوش مصنوعی: به دنبال چیزهای کمارزش نباش چون در پاکی و روشنی، هیچ چیز نمیتواند به اندازهی خورشید خالص و درخشان باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی خود به خوشی و نعمتی دست پیدا کند و آن را با درک و آگاهی ببیند، مانند جمشید که به مقام و قدرت رسید، از زندگیاش بهرهمند خواهد شد و دچار نابودی نخواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر بید را پرورش دهند، هرگز مانند عود خوشبو و معطر نخواهد شد، چرا که عطر عود از بید به وجود نمیآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گاو مسکین ز کید دمنه چه دید؟
وز بد زاغ بوم را چه رسید؟
کوی و جوی از تو کوثر و فردوس
دل و جامه ز تو سیاه و سپید
رخ تو هست مایهٔ تو، اگر
مایهٔ گازران بود خورشید
چون همی بودهها بفرساید
بودنی از چه میپدید آید؟
زانکه او بوده نیست و سرمدی است
کانچه بوده شود نمیپاید
وانچه نابوده نافزوده بود
[...]
پرده گل همه صبا بدرید
کرد چهره به شرم شرم پدید
ابر پوشید روی ماه وز برق
رایت روی ماه بدرخشید
با صیادوار دست گشاد
[...]
ای برآرندهٔ مه و خورشید
نقشبند جهان بیم و امید
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.