ایدل چه میکنم وطنی را که اندرو
هر دم هزار غصه ز هر سو بمن رسد
در تیه آرزو دهن آز بسته ام
نگشایم ار بمن همه سلوی و من رسد
دنیا کرای آن نکند کز برای آن
بر دامن ضمیر غبار زمن رسد
حقا که از دو کون ملالت بود مرا
گر حکم او بمن بسپاس و بمن رسد
بر جویبار دهر سهی سرو بیش نیست
آزاده ئی چو من که بطرف چمن رسد
گردد سهیل همچو سها مختفی ز شرم
گر برق خاطرم سوی ملک یمن رسد
گر حاسدان بمن نظر شر همی کنند
سهل است کی بقدر ملک اهرمن رسد
با من حسود را نرسد لاف همسری
در منزلت کجا بموحد شمن رسد
کی سرکشی رسد چو سهی سرو جویبار
آن سبزه را که پای بخاک دمن رسد
خواری چرا کشم نخرم عزت خسان
ور جان دهم ثمن چو بوقت ثمن رسد
گلخن چه میکنم بریاضی روم کزو
هر دم بمن نسیم گل و یاسمن رسد
یعنی سوی عزیز جهان کرم شوم
کز جو روی بمن زر مصری بمن رسد
دارای ملک شیخ علی آنکه هر دمم
از گلشن سخاش نسیم سمن رسد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان دردها و غصه‌های روزمره‌اش می‌پردازد و از آرزوها و احساس تنگنا صحبت می‌کند. او در جهانی پر از غم و اندوه زندگی می‌کند و دلش خواهان آرامش و خوشبختی است. همچنین، به بی‌انصافی حاسدان اشاره می‌کند و تأکید دارد که حسادت و کینه‌توزی نمی‌تواند بر او تأثیر بگذارد. شاعر انتظار دارد به نعمت و زیبایی دست یابد، اما همچنان از ناملایمات زندگی رنج می‌برد و در جستجوی آرامش و عشق است. در نهایت، به مرام و دوستی که از او انتظار می‌رود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای دل، چه کار کنم با وطنم که در آن هر لحظه هزاران غصه و درد از هر طرف به من می‌رسد؟
هوش مصنوعی: در دل آرزوهایم دهانم را بسته‌ام و هرگز نخواهم گشود، حتی اگر همه خوشی‌ها و لذت‌ها به من برسد.
هوش مصنوعی: دنیا به ارزش آن نمی‌ارزد که باعث شود ذهنت پر از افکار منفی و غمناک شود.
هوش مصنوعی: واقعاً از دو عالم (دنیا و آخرت) دچار دل‌زدگی و خستگی هستم. اگر فرمان او به من سپرده شود و به من برسد، چه خواهد شد؟
هوش مصنوعی: در میان زمان و روزگار، تنها یک سرو بلند و زیبا وجود دارد و آزادی مانند من نمی‌تواند به سادگی به سوی چمن برسد.
هوش مصنوعی: ستارهٔ سهیل مانند ستارهٔ سها به خاطر شرم پنهان می‌شود، اگر نیروی برق‌گونهٔ یاد تو به سمت سرزمین یمن برسد.
هوش مصنوعی: اگر حاسدان به من بد نگاه می‌کنند، مسئله‌ای نیست؛ چون قدرت آنها به اندازه‌ای نیست که به ملک و حکومت اهریمن برسد.
هوش مصنوعی: حسودان هرگز نمی‌توانند به مقام و منزلت من برسند، حتی اگر بخواهند به من نسبت همسری بدهند. چگونه ممکن است کسی که به توحید باور دارد، به این مرتبه نزدیک شود؟
هوش مصنوعی: کی سهی مانند سرو بلند به جویبار بیفتد؟ آن سبزه‌ای که پایش به خاک دمن می‌رسد، از کجا می‌تواند سرکشی کند؟
هوش مصنوعی: چرا باید به ذلت تن دهم؟ نگذارم احترامم از بین برود؛ حتی اگر جانم را هم به قیمتش بدهم، وقتی وقتش برسد.
هوش مصنوعی: در باغی که از آن عطر گل و یاسمن به مشامم می‌رسد، چه نیازی به دل‌مشغولی و فکر کردن به مشکلات دارم.
هوش مصنوعی: به سمت محبوب جهان می‌روم تا با لطفش، طلا به من برسد.
هوش مصنوعی: شیخ علی دارای باغی است که هر لحظه از گل‌های آن نسیم خوشبو و عطر سمن به مشامم می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.