چشم مهر از فلک سفله چه داری چو ازو
جز جفا و ستم و حیله عیانست که نیست
از جفا کاری و بد مهری و بد کرداری
چرخ بد عهد دنی را چه نشانست که نیست
نیک مردان جهانرا بقضایای امور
از جفای فلک دون چه زیانست که نیست
فلک از بیهنری دشمن اهل هنر است
مهر اهل هنرش در دل از آنست که نیست
اهل دانش همه در رنج و عذابند ز دهر
و آنکس از دائره بیهنرانست که نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر ناامیدی شاعر از دنیای ظلم و احساس بی‌عدالتی است. او به فلک (آسمان) اشاره می‌کند و می‌گوید که از آن جز جفا، ستم و شیوه‌های ناپسند دیده نمی‌شود. شاعر اشاره می‌کند که نیکان و اهل هنر و علم در این دنیا رنج می‌برند و chẳng چیزی جز بی‌مهری و جفای سرنوشت نصیب آنان نمی‌شود. این احساس عمیق از ناکامی و بی‌عدالتی در برابر تلاش‌های اهل دانش و هنر در این دنیا به وضوح احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: چشمان محبت و محبت از آسمان پایین‌تر، چه فایده‌ای دارد وقتی که جز بدی و ظلم و فریب چیزی از آن نمی‌بینی؟ واضح است که این عشق حقیقی نیست.
هوش مصنوعی: بسته به ستمگری و بدرفتاری‌های بی‌رحمانه‌ای که می‌بینیم، زندگی و زمانه چه علامتی دارد که نشانه‌ای از وفاداری یا خوش‌اقبالی در آن وجود ندارد؟
هوش مصنوعی: خوبی و نیکی مردان جهان تحت تأثیر حوادث و مشکلاتی است که بر آنها می‌گذرد، و این برایشان زیان آور نیست، چون از دست ظلم و دشواری‌های دنیا بدی نمی‌بینند.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر بیهنری، مخالفان اهل هنر است. محبت افرادی که به هنر تعلق دارند، در دل از آن روست که بیهنری وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تمام اهل علم و دانش در عذاب و سختی به سر می‌برند، و تنها کسی که از این دایره رنج و سختی خارج است، کسی‌ست که نادان و بدون علم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.