|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و ناامیدی است. شاعر از خواندن کتاب عشق سخن می‌گوید و اینکه هیچ پاسخ مثبتی از معشوق دریافت نکرده است. او به تلاش‌هایش در رسیدن به وصال معشوق اشاره می‌کند و از نامهربانی‌های او می‌نالد. در انتها، به پاکدامنی اقبال و تأثیر آن بر زندگی اشاره می‌کند، حتی اگر ظاهراً دچار آلودگی‌هایی باشد. به طور کلی، شعر بازتابی از اندوه و پرسش‌های عاطفی شاعر است.
هوش مصنوعی: ای دل، تا کی به الفبای عشق مشغولی؟ به خواندن کتاب عشق بپرداز و معانی عمیق آن را بنگر.
هوش مصنوعی: نتوانستم از لبان او جوابی بگیرم، حتی با مراجعه به قواعد و قوانین بی‌معنا.
هوش مصنوعی: من به وصالش برنمی‌گردم، چون مانند دوحی در عدد نمی‌توان نتایجی مشابه مثلث به دست آورد.
هوش مصنوعی: چرا اینقدر با من بی‌رحمی، ای ماه؟ آیا دلایلی داری یا عاملی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: انسان با دستاوردهای بزرگ و خوش‌اقبال، حتی اگر ظاهری ناپسند یا خرقه‌ای آلوده داشته باشد، هنوز هم فردی پاکدامن و نیکوکار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.