ادب نه‌کسب عبادت نه سعی حق‌طلبی‌ست
به غیر خاک شدن هرچه هست بی‌ادبی‌ست
ز بیقراری نبض نفس توان دانست
که عمرآهوی وحشت‌کمند بی‌سببی‌ست
خمار جام تسلی شکستن آسان نیست
ز ناله تا به خموشی هزار تشنه‌لبی‌ست
تغافل، آینه‌دار تبسم است اینجا
به عرض چین نتوان‌گفت ابروش غضبی‌ست
به فهم مطلب موهوم ماکه پردازد
زبان عجزفروشان مدعا عربی‌ست
دلی‌گداخته برگ نشاط امکان است
کبابها جگری‌کن شراب ما عنبی‌ست
اسیر شانه و حیران سرمه‌ای زاهد
کجاست‌عصمت وکو عفت این همه جلبی‌ست
هنوز موی سفیدش به شیر می‌شویند
فریب جبه و دستار چند؟ شیخ صبی‌ست
زپشت وروی ورق هرچه هست باید خواند
کدام‌عیش و چه‌کلفت، زمانه روزو شبی‌ست
چوصبح به‌که به صد رنگ شبنم‌آب شویم
کفی غبار و غرور نفس حیاطلبی‌ست
چو موج اگر همه تسلیم‌گل‌کنی بیدل
هنوزگردن تمهید دعوی‌ات عصبی‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفاهیم ادب، عبادت، و حقیقت می‌پردازد. شاعر می‌گوید که ادب غیر از تلاش برای عبادت و طلب حق است و هر چیزی که به غیر از خاک شدن باشد، بی‌ادبی است. او از بیقراری زندگی و تنهایی انسان سخن می‌گوید و بیان می‌کند که آرامش و تسلی در زندگی به‌دست آوردن آسانی نیست و ناله و سکوت افراد نشان از تشنگی روح آنها دارد.
شاعر همچنین به دورویی و تظاهر در جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید که زبان عاجز از بیان حقایق، باری از ادعاهای بی‌پایه را به دوش می‌کشد. او دلی داغ و پرشور را به نشاط تشبیه کرده و به ظاهر شیخ‌ها و زاهدان انتقاد می‌کند که خود را عفیف و پاک نشان می‌دهند.
در انتها، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در زندگی باید به حقیقت و عمق معنای زندگی پرداخت و از ظواهر دوری کرد. او به این نتیجه می‌رسد که از همه‌چیز باید درس گرفت و در زندگی واقعی و حقیقت جستجو کرد، نه در ظواهر فریبنده.
هوش مصنوعی: آداب و رفتار درست، نه فقط یک علم یا عبادت، بلکه جستجوی خداوند و حقیقت است. غیر از تواضع و فروتنی، هر چیز دیگری بی‌ادبی به حساب می‌آید.
هوش مصنوعی: از ناآرامی نبض و نفس می‌توان فهمید که عمر این آهوی ترس، بی‌دلیل و بی‌هدف است.
هوش مصنوعی: شکستن حالتی که از نوشیدن شراب تسکین‌بخش به دست می‌آید، کار ساده‌ای نیست. تا زمانی که ناله‌ها ادامه دارد، هزاران تشنه در انتظار آرامش هستند.
هوش مصنوعی: اینجا نادیده‌گرفتن، مانند آینه‌ای است که لبخند را نشان می‌دهد. اما نمی‌توان در مورد حالت ابرویش گفت که نشانه‌ی خشم است.
هوش مصنوعی: زبان افرادی که از بیان واقعیات ناتوانند، به بیان مفهومی نامعلوم و دشوار می‌پردازد که تصور می‌شود تنها در زبان عربی قابل بیان است.
هوش مصنوعی: دل داغ‌دار ما، نشانه‌ی زندگی و شادی در این دنیا است. احساسات ما مانند کبابی بر روی آتش می‌سوزد و عشق ما به مانند شراب، انباشته از طراوت و شادابی است.
هوش مصنوعی: شخصی در حال حاضر در دام زیبایی و جذابیت موها و چشم‌های یک زاهد گرفتار آمده و حیران است. او از خود می‌پرسد که این زاهد که ادعای پاکی و عفت دارد، چرا تحت تأثیر این همه زیبایی قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: او هنوز موهای سفیدش را به رنگی در می‌آورد، اما این ظاهر و پوشش‌های مذهبی چه فایده‌ای دارد؟ در واقع، او یک جوان بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در صفحات زندگی وجود دارد، باید مطالعه شود، چرا که زندگی پر از لذت‌ها و دشواری‌هاست و زمان همیشه در حال تغییر است.
هوش مصنوعی: صبحی که با هزاران رنگ زیبای قطرات شبنم همراه است، بهتر از این است که در گرد و غبار و خودستایی نفس، غرق شویم.
هوش مصنوعی: اگرچه همه چیز را مثل موج به تسلیم درآوری، اما بیدل هنوز در برابر نقشه‌های تو مقاوم و نگران است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.