کینه را در دامن دلهای سنگین مسکن است
هرکجا تخم شرردیدیم سنگش خرمن است
خاکساران، قاصد افتادگیهای همند
جاده را طومار نقش پا به منزل بردن است
با دل جمع از خراش سینه غافل نیستیم
غنچهساندر هر سرانگشتمنهانصدناخن است
بگذر از اسباب اگر آگاهی از ذوق فنا
چون شود منزل نمایانگرد راه افشاندن است
غفلت تحقیق بر ما تار و پود و هم بافت
ورنه در مهتاب احوالکتانها روشن است
بیلب او چون خیال غیر در دلهای صاف
شیشهها را موج صهبا خار در پیراهن است
آتشی در جیب دل دزدیده امکز سوز آن
مو بر اعضایم چو گلخن دود چشم روزن است
هیچ سودایی بتر از زحمت افلاس نیست
دستقدرتچونتهیشد با گریباندشمن است
از وداع غنچه آغوش گل انشا کردهایم
بیگریبانی تماشاگاه چندین دامن است
بیدل از چشم تحیرپیشگان نم خواستن
دامن آیینه بر امید آب افشردن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی احساسات و تنشهای درونی انسان میپردازد و کینه و درد را به عنوان مسائلی که در دلهای سنگین جا خوش کردهاند، توصیف میکند. شاعر به تأثیر منفی این احساسات بر زندگی میپردازد و اشاره میکند که هر جا که شرارت و کینه کاشته شود، نتیجهاش تنها خرابی و درد است. در ادامه، با اشاره به تحقیق و آگاهی از حقایق زندگی و تولد امید، بر اهمیت رهایی از این افکار منفی تأکید میکند. شاعر از طریق تصاویر زیبا، عواطف پیچیده انسانی را به تصویر میکشد و از تلاش برای نجات از غم و اندوه سخن میگوید. در نهایت، شعر به فضایی از تأمل و امید اشاره میکند که میتواند انسان را به سوی آرامش و روشنایی هدایت کند.
هوش مصنوعی: کینه و نفرت در دل انسانهای سنگدل جا دارد، زیرا هر جا که بذر شر و بدی بکاریم، نتیجهاش خرمنی از مشکلات و دردسرها خواهد بود.
هوش مصنوعی: خاکیها، پیامآور تواضع و فروتنی هستند و رد پای آنها در مسیر زندگی به منزل میرسد.
هوش مصنوعی: ما با دل قوی و مطمئن از دردهای درون خود غافل نیستیم، چون در هر Fingertip ما، همچون غنچهای درخفا، نشانههایی از زخمها و چالشها وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر به عمق هستی آگاهی پیدا کنی و از تجملات و وسایل دنیوی بگذری، درک میکنی که نابودی چه حالتی دارد و در این مسیر، راهی برای روشن کردن نهادی خود و دیگران پیدا خواهی کرد.
هوش مصنوعی: اگر از عدم توجه به واقعیتها غافل شویم، همه چیز در زندگیمان به هم میریزد و مختل میشود، در حالی که در روشنایی ماه، حالات و نشانهها واضح و مشخص است.
هوش مصنوعی: بدون لب او، چهرهاش مانند اندیشهی غیر، در دلهای پاک مانند شیشههاست و موجهایی شبیه صهبا، خارهایی را در پیراهن به وجود میآورند.
هوش مصنوعی: احساسی عمیق و سوزان در دلم دارم که مانند آتش در جیبم است. این شعلهور بودن باعث شده که موهایم به اندازهای به هم ریخته شود که انگار در دودی غلیظ گرفتار شدهام.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی بدتر از دردست تنگی و فقر نیست. وقتی قدرت فردی از او گرفته میشود، به سختی میتواند با دشمنانش مقابله کند.
هوش مصنوعی: ما از خداحافظی گلبرگها و آغوش گل، داستانی سرودهایم که نشان میدهد بیپرده و بیپناهی، تماشاچیان زیادی در صف ایستادهاند.
هوش مصنوعی: بیدل به کسانی که در حیرت به سر میبرند، میگوید که خواهش از آنها مانند این است که بخواهیم دامن آینه را با امید به آب تر کنیم. یعنی انتظار داشتن از کسانی که در حیرت و تردید هستند، مانند تلاش برای امکانناپذیر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روی آن تُرک جهان آرای ماه روشن است
زلف او در تیره شب بر ماه روشن جوشن است
تاکه او را جوشن است از تیره شب بر طرف ماه
راز من در عشق او پیدا چو روز روشن است
تا گلی نو بشکفد هر ساعتی بر روی او
[...]
تا خیال آن بت قصاب در چشم من است
زین سبب چشمم همیشه همچو رویش روشن است
تا بدیدم دامن پر خونش چشم من ز اشگ
بر گریبان دارم آنچ آن ماه را بر دامن است
جای دارد در دل پر خونم آن دلبر مقیم
[...]
اینزمان کز آسمان تابنده ماه بهمن است
زال زرگر نیست آتش از چه تیغش زاهن است
آتش اندر خرمن ما زد رخت وین روشن است
خال مشکین تو بر رخ دانه ای زین خرمن است
آن رخ نازک چو آب از دیده رفت اما هنوز
نقش خالت چون سیاهی مانده در چشم من است
تو مرا چشمی و تا بر بام و روزن آمدی
[...]
نرگس رعنا اگر چشم و چراغ گلشن است
لاله یی کز خون دل دارد نشان چشم من است
حاجت گفتن ندارد حال من ای شمع حسن
قصه جانسوزی پروانه حرفی روشن است
دست چون در خون من دارد! اگر با دیگری
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.