دری از اسباب ما و من به حق پیوستن است
قطره را از خودگستن دل به دریا بستن است
سبحهٔ من ناله را با عقد دل پیوستن است
همجو مژگان سجده‌ام چشم از دو عالم بستن است
تا توانی گاهگاهی بی‌تکلف زیستن
زین تعلقها که داری اندکی و‌ارستن است
با درشتان جز به ترک راستی صحبت مخواه
نقش را بی‌کج‌نهادی با نگین ننشستن است
عافیت احرامی عشاق، سعی نارساست
شعله‌ها را داغ گشتن نقش راحت بستن است
در گلستان خرام او، ز هر نقش عدم
رنگ و بوی گل کمین‌ساز ادای جستن است
الفت بعد از جدایی سخت محکم می‌شود
رشته را پیوند دشوار است تا نگسستن است
گر تامل محرم سامان این دریا شود
از تهی‌‌دستی‌گهر همچون حباب آبستن است
تاکی ای بیدرد دل را خوار خواهی دشتن
شیشهٔ دری‌ه‌بر سنگش‌زدن‌نشکستن است
سعی بیدردان به باد هرزه‌گردی می‌رود
موج خو‌ن شو، ای‌نفس گر با دلت پیوستن است
همچو دریا بیدل آسان نیست‌کسب اعتبار
درخور امواج اینجا رو به ناخن خستن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ارتباط‌های عمیق انسانی و روحانی اشاره دارد. شاعر از دری سخن می‌گوید که به حقیقت و پیوستگی می‌رسد و تأکید می‌کند که دستیابی به چنین پیوندی نیازمند رها کردن وابستگی‌ها و تعلقات دنیوی است. او به زیبایی‌های عشق و دوستی اشاره می‌کند، و می‌گوید که در کنار افرادی که راستگو نیستند، نباید صحبت کرد. این شعر بر اهمیت صبر، تلاش و رهایی از درد و رنج تأکید دارد و نشان می‌دهد که عشق و ارتباطات عمیق پس از جدایی‌ها مستحکم‌تر می‌شوند. شاعر همچنین بر این نکته تأکید دارد که کسب اعتبار و هویت در زندگی آسان نیست و نیازمند تلاش و پایداری است. در کل، این شعر به جست‌وجوی عشق، پیوند، و حقیقت زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برای رسیدن به حقیقت و اتصال به آن، نیاز به رها کردن خودخواهی وجود دارد. باید از انحصار خود خارج شده و خود را به دنیای وسیع‌تر و الهی وصل کرد، مانند قطره‌ای که برای آنکه به دریا بپیوندد باید از خود جدا شود.
هوش مصنوعی: دعا و ذکر من تنها به خاطر دل‌هایی پر از درد و اندوه است. اشک‌های من مانند سجده‌ای است که با بستن چشم‌ها به دو جهان، به خداوند تقدیم می‌شود.
هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، گاهی بی‌خیال و بی‌دردسر زندگی کن؛ زیرا رهایی از وابستگی‌ها و دغدغه‌هایی که داری، اندکی آرامش به همراه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: با کسانی که درشت و سخت‌گیر هستند، صحبت نکن و در کارهایت از راه راست و درست منحرف نشو. زیرا نشستن بر روی نقش و تصویر زیبا، به معنای عدم انحراف و کج‌روی است.
هوش مصنوعی: آرامش و امنیت برای عاشقان مانند لباس احرام است و تلاش ناکافی برای رسیدن به عشق همچون شعله‌ای است که داغ می‌شود، چرا که به راحتی نمی‌توان به مقصود رسید.
هوش مصنوعی: در باغی که او به راحتی حرکت می‌کند، هر نشانه‌ای که از نیستی وجود دارد، با بوی خوش گل و زیبایی آن به طرز شگفت‌انگیزی خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: دوستی و محبت بعد از جدایی، به شدت قوی‌تر می‌شود. ارتباط و پیوندی که ایجاد می‌شود، همواره سخت و دشوار است تا زمانی که قطع نشود.
هوش مصنوعی: اگر کسی به عمق این دریا و رازهای درون آن پی ببرد، متوجه می‌شود که تهی بودن و بی‌نهایت محصور در خود، مانند حبابی است که در انتظار پر شدن است.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی دل بیدرد را مورد آزار قرار دهی؟ شیشه‌ای که اگر بر سنگ بیفتد، نمی‌شکند.
هوش مصنوعی: تلاش افرادی که احساس درد نمی‌کنند، به بی‌فایدگی و بی‌ثمر می‌انجامد. ای نفس، اگر قرار است به دل تو پیوند بخورد، باید به عمق احساساتت بپردازی.
هوش مصنوعی: کسب اعتبار و شهرت مانند دریا آسان نیست؛ در اینجا تلاش برای جلب توجه و احترام همانند تلاش برای صید از امواج خروشان دریاست و به راحتی ممکن نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
راحت جاوید عشاق از فضولی رستن است
سجدهٔ شکر نگه چشم از تماشا بستن است
چون خروش نغمه‌ای‌کزتار می‌آید برون
شوخی پرواز ما ازبال آنسو جستن است
از کشاکش نیست ایمن یک نفس ، فرصت شمار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.