ز درد تشنه‌لبیها در این محیط سراب
دلی گداخته‌ایم و رسیده‌ایم به آب
تأملی‌که چه دارد تلاش محرمی‌ات
شکست آینه را جلوه‌کرده‌اند خطاب
حصول ریشهٔ آمال سر به سرپوچ است
تلاش موج چه خرمن‌کند به غیرحباب
فسانهٔ دل پر خون شنیدنی دارد
به دوش شعله جرس بسته است اشک‌کباب
اگر تبسم گل ابروی ادا دزدد
شکست بال شود بهر بلبلان محراب
خیال نرگس مست تو بیخودی اثر است
وگرنه دیدهٔ بختم نداشت این همه خواب
به فیض دیدهٔ تر هیچ نشئه نتوان یافت
تو ساز میکده‌کن، ما و این دو شیشه شراب
اگر به وادی امکان غبار بی‌آبی‌ست
هجوم آبله‌ات ازکجا دماند حباب
نفس چه واکشد از پردهٔ توهم ما
که ساز در دل خاک است و بر هوا مضراب
درین محیط چو موج اینقدرتردد چیست
به رفتنی که ندارد درنگ پرمشتاب
کسی ز دام تعلق چسان برون تازد
شکسته‌گردن هر موج طوقی ازگرداب
مقیم انجمن نارسایی‌ام بیدل
به هرکجا نرسد سعی‌کس مرا دریاب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حس تنهایی و تشنگی روح اشاره دارد. شاعر از درد و آرزوی یافتن آب و آرامش سخن می‌گوید و به چالش‌های زندگی و تلاش‌های بی‌نتیجه اشاره دارد. او به شکست‌ها و ناامیدی‌ها در زندگی پرداخته و به روابط عاشقانه و حسرت‌های ناشی از آنها اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از احساس محصور بودن در دنیای مادی صحبت می‌کند و به دنبال نجات و درک عمیق‌تری از زندگی است. تمام این مفاهیم در بستر تصاویری نمادین و عاطفی ارائه شده‌اند.
هوش مصنوعی: از درد و رنج تشنگی در این دنیا، دل‌هایی سرشار از عشق و شوق داریم و به سرچشمهٔ آب زندگی دست یافته‌ایم.
هوش مصنوعی: درنگ کن و ببین که تلاش‌های شبانه‌ات چه نتیجه‌ای به بار آورده‌اند؛ چون در برابر تو، آینه‌ها شکسته شده‌اند و حالا جلوه‌ای از آنچه هستی را به نمایش گذاشته‌اند.
هوش مصنوعی: تحقق آرزوها کاملاً بیهوده است؛ مانند تلاشی که یک موج انجام می‌دهد تا خوشه‌ای از گندم به دست آورد، در حالی که فقط حباب به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: داستان دل پر از درد و غم شنیدنی است، اشک‌هایی که مانند شعلۀ آتش به زحمت از چشمانم بیرون می‌ریزند.
هوش مصنوعی: اگر گل با ابروهای دلبرانه‌اش بخندد، باعث می‌شود که بلبلان در غم و اندوه به پرواز درآیند و فرودهایی زیبا را تجربه کنند.
هوش مصنوعی: تصویر زیبای چشمان مست تو باعث سرخوشی و بی‌تابی من شده است. اگر این حال نبود، پیوسته در خواب و خیال نبوده و شانس و بخت من هیچ‌گاه به این اندازه خواب‌آلود نمی‌شد.
هوش مصنوعی: با اشک و دیدی پر از شوق نمی‌توان از لذت‌های زندگی بهره‌مند شد. تو به فکر فراهم آوردن میکده باش، ما هم با این دو شیشه مشغول نوشیدن هستیم.
هوش مصنوعی: اگر در جایی که امکان وجود آب نیست، غبار بی‌آبی وجود دارد، پس دلیلی برای ظهور حباب از کجا می‌تواند باشد؟
هوش مصنوعی: چه چیزی می‌تواند از پردهٔ خیال ما بیرون بیاید؟ ساز دل، در دل خاک است و نوازنده‌اش در آسمان.
هوش مصنوعی: در این فضا مانند موج، اینقدر رفت و آمد وجود دارد، که در حال رفتن است و هیچ توقف و تأخیری ندارد و بسیار سریع است.
هوش مصنوعی: کسی که بتواند از بندهای وابستگی و مشکلات رهایی یابد، مانند موجی است که گردن خود را از طوقی که در گرداب گرفتار کرده، آزاد می‌کند.
هوش مصنوعی: من در جمع دوستانم احساس تنهایی می‌کنم و بیدل به هر جا که برسم، هیچ‌کس نمی‌تواند تلاش کند تا به من کمک کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو سیر گشت سر نرگس غنوده ز خواب
گل کبود فرو خفت زیر پرده آب
چو سرخ گل بسر اندر کشید سبز ردا
نمود باغ بدان شمعهای خویش اعجاب
ز لاله باغ پر از شمع بر فروخته بود
[...]
بفرخی و سعادت بخواه جام شراب
که باز باغ برید از پرند سبز ثیاب
ز رنگ میغ و ز برگ شکوفه پنداری
زمین حواصل پوشید و آسمان سنجاب
بشاخ سوسن نازک قریب شد قمری
[...]
شده است بلبل داود و شاخ گل محراب
فکنده فاخته بر رود و ساخته مضراب؟
یکی سرود سراینده از ستاک سمن
یکی زبور روایت کننده از محراب
نگر که پردر گردید آبگیر بدانکه
[...]
گهی چو مرد پریسای گونه گونه صور
همی نماید زیر نگینه لبلاب
مرا ازین تن رنجور و دیده بی خواب
جهان چو پر غرابست و دل چو پر ذباب
ز بهر تیرگی شب مرا رفیق چراغ
ز بهر روشنی دل مرا ندیم کتاب
رخم چو روی سطرلاب زرد و پوست بر او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.