اگر برافکنی از روی ناز طرف نقاب
بلرزد آینه برخود چوچشمهٔ سیماب
به یاد شبنمگلزار عارضت عمریست
خیال مشق شنا میکند به موجگلاب
زبرق حیرت حسنت چوموج درگوهر
درآب آینه محوند ماهیانکباب
خیال وصل توپختن دلیل غفلت ماست
کتان چه صرفه برد در قلمرو مهتاب
عروج همت ما خاک شد زشرم نفس
کسی چه خیمه فرازد به اینگسسته طناب
در این چمن همهگر صد بهارپیش آید
ز رنگ رفتهٔ ما میتوانگرفت حساب
چه غفلت استکه از ما به موج تیغ نرفت
وگرنه قطرهٔ آبیست نشتر رگ خواب
به طبع قطره تپش آرمید وگوهرشد
چه فیضها که ندارد طریقهٔ آداب
فضای بیخودیات خالی از بهاری نیست
برون خرام ز خود، رنگ رفته را دریاب
ز بسکه محوتماشای او شدم بیدل
هزارآینه از حیرتم رسید به آب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره میکند و از تأثیرات شگرفی که وجود او بر روح و جانش دارد، سخن میگوید. او تصویر زیبایی از معشوق را با نمادهایی چون آینه، شبنم، و جوهر به تصویر میکشد و تأکید میکند که زندگی بدون وجود معشوق خالی و بیمفهوم است. شاعر به غفلت و بیتوجهی خود نسبت به لحظههای ناب عشق اشاره میکند و از لرزش دلش به هنگام یادآوری زیبایی معشوق میگوید. در نهایت، او به حیرت و شگفتی خود از زیبایی معشوق اعتراف میکند و این زیبایی را به گونهای توصیف میکند که فقط در تماشای آن میتوان به عمق عشق پی برد.
هوش مصنوعی: اگر به آرامی و با زیبایی نقاب را کنار بزنی، آینه در مقابل تو به شدت میلرزد، مثل اینکه زلالی و درخشش نقره از دل آن آشکار شود.
هوش مصنوعی: به یاد زیبایی و لطافت چهرهات، همواره در ذهنم خاطراتی زنده است که مانند شنا کردن در آبهای گلاب، خوشبو و دلنشین هستند.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و درخشندگی تو مانند نور در آب آینه، ماهیان سرزنده و شگفتزده به تماشا ایستادهاند.
هوش مصنوعی: تصور رسیدن به عشق و وصال باعث شده که از واقعیت غافل شویم. در حالی که ارزش کتان در زیبایی و روشنی ماه تابان چه میتواند باشد؟
هوش مصنوعی: همت و تلاش ما به خاطر شرم و خجالت کسی سرانجام به خاک بدل شد. چه کسی میتواند با این وضعیت ناپایدار و درهم ریخته به برپایی یک خیمه بپردازد؟
هوش مصنوعی: در این باغ، اگر صد بهار هم بیاید، باز هم نمیتوان از رنگ و جلوهی رفتهی ما چیزی به دست آورد.
هوش مصنوعی: چه غفلتی است که از ما به دست تیغ نمیرسد؟، وگرنه همانند یک قطره آب، برش عمیقی در رگ خواب ایجاد میکند.
هوش مصنوعی: قطره به آرامش رسید و تبدیل به مروارید شد؛ چه نعمتهایی که در راه و طریق خوب زیستن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: فضای دور و بر تو همیشه پر از تازگی و زیبایی است، پس از خودت فاصله بگیر و زیباییهای از دست رفته را دوباره ببین و احساس کن.
هوش مصنوعی: به خاطر آنکه به شدت مشغول تماشای او شدم، چنان حیرتزدهام که هزار آینه مملو از حیرت به آب رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو سیر گشت سر نرگس غنوده ز خواب
گل کبود فرو خفت زیر پرده آب
چو سرخ گل بسر اندر کشید سبز ردا
نمود باغ بدان شمعهای خویش اعجاب
ز لاله باغ پر از شمع بر فروخته بود
[...]
بفرخی و سعادت بخواه جام شراب
که باز باغ برید از پرند سبز ثیاب
ز رنگ میغ و ز برگ شکوفه پنداری
زمین حواصل پوشید و آسمان سنجاب
بشاخ سوسن نازک قریب شد قمری
[...]
شده است بلبل داود و شاخ گل محراب
فکنده فاخته بر رود و ساخته مضراب؟
یکی سرود سراینده از ستاک سمن
یکی زبور روایت کننده از محراب
نگر که پردر گردید آبگیر بدانکه
[...]
گهی چو مرد پریسای گونه گونه صور
همی نماید زیر نگینه لبلاب
مرا ازین تن رنجور و دیده بی خواب
جهان چو پر غرابست و دل چو پر ذباب
ز بهر تیرگی شب مرا رفیق چراغ
ز بهر روشنی دل مرا ندیم کتاب
رخم چو روی سطرلاب زرد و پوست بر او
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.