باز آب شمشیرت از بهارجوشی‌ها
داد مشت خونم را یاد گل‌فروشی‌ها
ناله تا نفس دزدید من به سرمه خوابیدم
کرد شمع این محفل داغم از خموشی‌ها
یا تغافل از عالم یا ز خود نظر بستن
زین دو پرده بیرون نیست ساز عیب‌پوشی‌ها
مایه‌دار هستی را لاف ما و من ننگ است
بی‌بضاعتان دارند عرض خودفروشی‌ها
زاهدی نمی‌دانم تقویی نمی‌خواهم
سینه‌صافیی دارم نذر دُردنوشی‌ها
ساز محفل هستی پُر گسستن‌آهنگ است
از نفس که می‌خواهد عافیت‌سروشی‌ها
محرم فنا بیدل زیر بار کسوت نیست
شعله جامه‌ای دارد از برهنه‌دوشی‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی احساسات عمیق و پیچیده انسانی است. شاعر به یاد خاطرات و زیبایی‌های زندگی می‌افتد که در آن ناله و سکوت نیز وجود دارد. او از دو حالت مختلف صحبت می‌کند: یکی نادیده گرفتن دنیا و دیگری دور شدن از خود. شاعر به انتقاد از خودپرستی و دروغین بودن ثروت می‌پردازد و بر اهمیت صداقت تأکید می‌کند. همچنین، او به زهد و تقوا اشاره می‌کند و از درد و رنج زندگی حرف می‌زند. در نهایت، اشاره به فنا و ناپایداری دنیا دارد و تاکید می‌کند که در دنیای مادی، همه چیز موقتی و زودگذر است.
هوش مصنوعی: آب شمشیر تو، که نشانه‌ی قدرت و شکوه است، از زیبایی و زندگی بهاری می‌نوشد و با این حال، یادآور زخم‌های عمیق من است که مانند گل‌های زیبا در دل طبیعت، در خاطرم باقی مانده‌اند.
هوش مصنوعی: در میان غم و ناله، من به خواب شیرینی فرو رفتم، در حالی که شمع این جمعیت، از سکوت و خاموشی‌ام، شعله‌ور و داغ است.
هوش مصنوعی: یا باید از دنیا غافل شوی یا اینکه به خودت نگاه نکنی، جز این دو، راهی برای پنهان کردن عیب‌ها وجود ندارد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌های ثروتمند و مایه‌دار نیازی به خودستایی و بزرگ‌نمایی در مورد دارایی‌هایشان ندارند، چرا که این کار ناپسند است. در عوض، بی‌پول‌ها گاهی اوقات برای جلب توجه و ارزش‌گذاری اجتماعی، به خودفروشی و دلایل غیرواقعی متوسل می‌شوند.
هوش مصنوعی: من نمی‌شناسم زاهدی را و به تقوا و پرهیزگاری‌اش نیازی ندارم، زیرا دلی پاک و صاف دارم و می‌خواهم در لذت نوشیدن بگذارم.
هوش مصنوعی: در عوالم وجود، زندگی همواره در حال تغییر و تحول است و این تغییرات به نوعی مانند نواهایی در یک ساز هستند. نفس انسان تلاش می‌کند تا به آرامش و آسایش دست یابد و به خاطر همین، این نواها و آهنگ‌ها به تلاطم و شکست می‌انجامند.
هوش مصنوعی: بیدل در حالتی خاص و معنوی است که زیر بار هیچ قاعده و رسمی نمی‌رود. او از وجود و زیبایی‌هایی برخوردار است که غیرقابل وصف هستند و در دل خود آتشی دارد که از برهنگی و آزادگی ناشی می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.