تعلق بود سیر آهنگ چندین نوحه‌سازی‌ها
قفس آموخت ما را صنعت قانون‌نوازی‌ها
جهانی را غرور جاه کرد از فکر خود غافل
گریبان‌ها ته پا آمد از دامن طرازی‌ها
غنا دردسر اسباب بردارد؟ محال است این
گذشتن نگذرد از آب تیغ بی‌نیازی‌ها
در این دشت هوس یارب چه گوهر در گره بستم
عرق شد مهرهٔ گل از غبار هرزه‌تازی‌ها
جنون مشرب شمع است یکسر ساز این محفل
جهانی می‌خورد آب از تلاش خودگدازی‌ها
کمال از خجلت عرض تعین آب می‌گردد
خوشا گنجی که در ویرانه دارد خاکبازی‌ها
به اقبال ادب گر نسبتی داری مهیا کن
گریبانی که از سر نگذرد گردن‌فرازی‌ها
تو با ساز تعلق درگذشتی از امل بیدل
ندارد رشتهٔ کس بی‌گسستن این درازی‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط با مسائل درونی و حسی انسان می‌پردازد. شاعر به جوانب مختلف زندگی، از جمله سختی‌ها و زیبایی‌های آن، اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که تعلقات و خواسته‌ها می‌توانند مانع پیشرفت و آزادی انسانی شوند. او به نقد غرور و خودخواهی می‌پردازد و می‌گوید که در دنیای پر از مشکلات، انسان‌ها باید از بند تعلقات و به عمدی خود بگذرند تا به حقیقت وجودی خود دست یابند. همچنین، به ارزش‌های انسانی و ادب اشاره می‌کند و اهمیت تلاش و خلوص نیت را در زندگی یادآور می‌شود. در نهایت، شاعر به اجتناب از خودخواهی و رشد روحی دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: ما در این دنیای پر از غم و اندوه، به‌طور ناخواسته به آواها و نغمه‌های نوحه‌خوانی وابسته شده‌ایم. این تجربه‌های حزن‌آور به ما آموخته‌اند که چگونه به شیوه‌ای زیبا و هنرمندانه، قوانین و قواعد موسیقی را به کار ببریم.
هوش مصنوعی: دنیا به خاطر خودپسندی افراد در فکر خود غافل شده است و این غرور باعث شده که دیگران از مشکلات و عواقب کارهایشان غافل شوند.
هوش مصنوعی: آیا می‌توان دردسرهای ناشی از غنا را برداشت؟ این امکان‌پذیر نیست که انسان از مشکلات و چالش‌ها عبور کند، همان‌طور که نمی‌توان با تیغی از آب گذشت و بی‌نیاز شد.
هوش مصنوعی: در این فضا و دشت، ای کاش بدانید چه چیز باارزشی را قفل کرده‌ام. به خاطر آلودگی و بی‌نظمی‌های اطراف، زیبایی و طراوت طبیعت از بین رفته است.
هوش مصنوعی: جنون مانند شمعی است که تمام وجودش را وقف روشنایی این محفل کرده است و در این دنیا، همه چیز از تلاش برای فدای خود و خدمت به دیگران تغذیه می‌کند.
هوش مصنوعی: کمال و پیشرفت از شرم و خجالت ناشی از مشخص شدن هویت فرد به وجود می‌آید. چه خوب است که گنجی در خاک و در ویرانه‌ای نهفته شده باشد و از این خاکبازی‌ها بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: اگر به شعر و ادب علاقه‌مند هستی، باید خود را آماده کنی تا با افتادگی و تواضع به مطالعه و یادگیری بپردازی و از هر گونه خودبزرگ بینی و تکبر دوری کنی.
هوش مصنوعی: تو با نواختن ساز عشق از دنیا و مسائل آن عبور کردی. هیچ کس نمی‌تواند پیوند خود را بدون قطع کردن این ارتباطات طولانی، رها کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.