چهکدخداییست ای ستمکش جنونکن از دردسر برونآ
تو شوق آزاد بیغباری زکلفت بام و در برون آ
بهکیش آزادگی نشایدکه فکر لذات عقده زاید
ره نفسپیچ وخم ندارد چونی زبند شکربرون آ
اگر محیطگهر برآیی قبول بزم وفا نشایی
دلی بهذوق حضور خونین سرشکی از چشم تر برون آ
دماغ عشاق ننگ دارد علم شدن بیجنون داغی
چو شمعگر خودنما برآبی ز سوختنگل به سربرون آ
ز شعله خاکستر آشیانی ربود تشویش پرفشانی
به ذوق پرواز، بینشانی تو نیز سر زیر پر برون آ
کسی درین دشت برنیامد حریف یک لحظه استقامت
توتا نچینی غبار خفت ز عرصهٔ بیجگر برون آ
ندارد اقبال جوهر مرد در شکنج لباس بودن
چوتیغ، وهم نیام بگذار و با شکوه ظفر برون آ
به صد تب وتاب خلق غافلگذشت زینتنگنای غربت
چو موج خون ازگلوی بسمل تو نیز باکر و فربرون آ
به بارگاه نیاز دارد فروتنی ناز سربلندی
به خاک روزی دوریشگیکن دگر ببال و شجربرون آ
جهانگران خیز نارساییست اگرنه در عرصهگاه عبرت
نفس همین تازیانه داردکزین مکان چون سحر برون آ
درین بساط خیال بیدل ز سعی بیحاصل انفعائی
حیا بس است آبروی همت زعالم خشک تر برون آ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات و افکار عمیق شاعر درباره آزادی، عشق و رنجهای انسانی میپردازد. شاعر به مخاطب توصیه میکند که از دردسرها و قید و بندهای زندگی رها شود و به سوی آزادگی و شور و شوق زندگی گام بردارد. او اشاره میکند که احساسات واقعی و عاشقانه باید با شدت و بیپرده ابراز شوند و از ظواهر و قید و بندها کسالتآور دوری جویند. همچنین، شاعر از افسردگی و غربت بشر و ناکامیهایش در زندگی سخن میگوید و به اهمیت تجربه واقعی زندگی و صبر در برابر سختیها تأکید دارد. در نهایت، این شعر دعوتی است به خودشناسی و تلاش برای دستیابی به معنا و حقیقت در زندگی.
هوش مصنوعی: ای مرد ستمکش، چه دردناک است وضعیت تو! البته تو میتوانی با غلبه بر مشکلات و رنجهایت، به آزادی و رهایی دست یابی. به شوق آن آزادی دلتنگیها، از بحرانها و سختیها بگذر و به سوی روشنایی و آزادگی برو.
هوش مصنوعی: در زندگی آزاد و رهایی، نباید به لذتهای زودگذر و مشکلات روحی فکر کرد. نفس و خواستههای درونی پیچیدگیهای زیادی ندارند و همچون شیرینی، باید از قید و بندها آزاد شد.
هوش مصنوعی: اگر در جشنی شرکت کنی که در آن وفا و صمیمیت وجود دارد، دل را با یاد تو شاد میکنم و اشکی از شوق و شادی بر چهرهام جاری میشود.
هوش مصنوعی: عاشقان از علم و دانش راضی نیستند و فقط در حالتی هستند که داغ عشق را احساس کنند. اگر شمعی خود را به نمایش بگذارد و بر آبست، از سوختن گل به جز اشک و درد چیزی بیرون نمیزند.
هوش مصنوعی: از شعلهای که خاکستر را بهدست میآورد، فضایی ناامن بهوجود میآید. این احساس نگرانی به خاطر جذابیت پرواز، باعث میشود که تو نیز بینشانی و بیدلی، سر خود را زیر بال جستجو قرار دهی و از آن بیرون بیایی.
هوش مصنوعی: هیچکس در این دشت نتوانسته است به پای تو مقاومت کند. آن لحظهای که به خودت میلرزی، غبار خواب را از این بیجانی دور کن و بهپا خیز.
هوش مصنوعی: مردانگی و شایستگی واقعی در زرق و برق ظاهری و لباس های زیبا نیست؛ مانند تیری که در غلاف خود پنهان است، بلکه باید با افتخار و شجاعت به میدان آمده و پیروزی را به دست آورد.
هوش مصنوعی: با ناآرامی و هیجانی که مردم دارند، روزها را بیخبر از این تنهایی میگذرانند. مانند موجی که از گلوی یک جانور مجروح بیرون میآید، تو نیز در این حال و روز میتوانی آزاد و پرتوان باشی.
هوش مصنوعی: انسان برای رسیدن به مقام و منزلت باید تواضع و فروتنی داشته باشد. گاهی اوقات باید از خودخواهی و ناز کردن دوری کند و با شجاعت و رشد در مسیر زندگی پیش برود.
هوش مصنوعی: جهان پر از مشکلات و کمبودهاست و اگر هم در این دنیا نکتهای از عبرت وجود دارد، همین تازیانهها و سختیها هستند که ما را بیدار میکنند. از این مکان، مثل سحر و روشنی، باید به بیرون برویم و حقیقت را ببینیم.
هوش مصنوعی: در این فضای آرزوها، بیدل، تلاش بیثمر را بیفایده میداند. به اندازه کافی حیا و شرم کافی است؛ چرا که آبروی کوشش و تلاش انسان از دنیای بیروح و بیبار بیرون میرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.