از نام اگر نگذری، از ننگ برون‌آ
ای نکهتِ گل، اندکی از رنگ برون‌آ
عالم همه از بال پری آینه دارد
گو شیشه نمودار شو و سنگ برون‌آ
زین عرصهٔ اضداد مکش ننگ فسردن
گیرم همه تن صلح شوی جنگ برون‌آ
تا شهرت واماندگی‌ات هرزه نباشد
یک آبله‌وار از قدم لنگ برون‌آ
آب رخ گلزار وفا وقف گدازی‌ست
خونی به جگر جمع‌کن و رنگ برون‌آ
تا شیشه نه‌ای، سنگ نشسته‌ست به راهت
از خویش تهی شو، ز دل تنگ برون‌آ
یک لغزش پا جادهٔ توفیق طلب‌کن
از زحمت چندین ره و فرسنگ برون‌آ
وحشتکدهٔ ما و منت گرد خرامی است
زین پرده چه گویم به چه آهنگ برون‌آ
افسردگیی نیست به اوهام تعلق
هرچند شرر نیستی از سنگ برون‌آ
در نالهٔ خا‌مُش‌نفسان مصلحتی هست
ای صافی مطلب نفسی زنگ برون‌آ
زندانی اندوه تعلق نتوان بود
بیدل دلت از هرچه شود تنگ برون آ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون خودآگاهی، رهایی از ننگ و موانع، و تلاش برای رسیدن به حقیقت و موفقیت پرداخته است. شاعر از فرد دعوت می‌کند که با نادیده گرفتن نام و شهرت، از ننگ و زشتی‌ها دوری کند و به دنبال صلح و آزادی باشد. او به این نکته اشاره می‌کند که فضای منفی و محدودیت‌های اجتماعی نباید مانع پیشرفت انسان شود. در نهایت، شاعر تشویق می‌کند تا از هر گونه اندوه و تنگنایی رها شده و به سوی روشنایی و آرامش حرکت کند. این شعر به عمق احساسات انسانی و تلاش برای بیرون آمدن از قید و بندها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر از نام و آوازه خود بگذری و به خاطر شرم و عیب‌های خود را کنار بگذاری، ای گل خوشبو، کمی از زیبایی و جلوه‌ات را نیز به نمایش بگذار.
هوش مصنوعی: در این عالم، همه چیز بازتابی از یک حقیقت عمیق‌تر است. درست مانند آینه که تصویر را نشان می‌دهد، اما گاهی در ظاهر و در دنیای مادی، سنگ و سختی نیز وجود دارد. این بیان به ما یادآوری می‌کند که در کنار زیبایی‌ها و بازتاب‌های روحانی، واقعیت‌های دشوار نیز وجود دارند.
هوش مصنوعی: از کناره‌های دنیای متضاد و پرتنش، خود را به رسوایی گرفتار نکن. فرض کن که در ظاهر، همه چیز در صلح است، اما جنگ از آن بیرون می‌آید.
هوش مصنوعی: برای اینکه نام و اعتبارت در جامعه بی‌ارزش و بیهوده نشود، بهتر است که با احتیاط و نرمی قدم برداری.
هوش مصنوعی: آب چهره‌ی باغ وفا به قربانی دادن را اختصاص داده است، پس خون دل را جمع کن و رنگ روی خود را نشان بده.
هوش مصنوعی: هیچ مانعی در راهت وجود ندارد، اما اگر خالی و بی‌روح باشی، دل تنگت تو را از خود دور خواهد کرد.
هوش مصنوعی: با قدم‌های محکم و استوار به سوی موفقیت برو و از سختی‌ها و تلاش‌هایی که طی مسیر داشته‌ای، فراتر برو.
هوش مصنوعی: ما در جایی پر از ترس و اضطراب هستیم و نه تنها نمی‌توانیم از این وضعیت به راحتی خارج شویم، بلکه نمی‌دانیم چه بگوییم یا با چه لحنی از این پرده‌ای که ما را در بر گرفته صحبت کنیم.
هوش مصنوعی: افسردگی به خیال و توهم مربوط نیست، حتی اگر ناراحتی و درد از دل سنگی هم برآید.
هوش مصنوعی: در آه و فریاد خاموش، سود و منفعتی نهفته است. ای دل پاک و بی‌آلایش، زنگ و غبار را از خود دور کن.
هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند در بند اندوه و وابستگی باشد. بیدل، دل خود را از هر چیز که باعث تنگی می‌شود، آزاد کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.