به رشتهات اثر وهم مدعاست گره
تو گر زبند هوس واشوی کجاست گره
طلسم وحشتی ای بیخبر چه خود راییست
که شبنم تو به بال و پر هواست گره
ز آرمیدگی دل فریب امن مخور
به هر شراری ازین سنگ شعلههاستگره
ره تردد اقبالکیست بگشاید
که از قلمرو ما تا پر هماستگره
نکرد سعی نفسها علاج کلفت دل
گداخت تار و ز سختی همان بجاستگره
ادب نفس شمر انتظار جلوهٔکیست
چو شمع بر سر مژگان نگاه ماستگره
سپند خوبش برآتش زدیم و خاک شدیم
هنوز بر لب ما عرض مدعاستگره
چو غنچهایکه شود خشک بر سر شاخی
در آستین امیدم کف دعاست گره
چو سبحه تفرقهٔ دل ز بس جنون اثرست
به ساز پیکرم از یکدگر جداستگره
زکار بسته بلند است قدر راست روان
در آن بساطکه نی قدکشد عصاستگره
نفس مسوز بهکلفت شماری اوهام
به قدر قطره درین بحر عقدههاستگره
چسان به عرض رسد حرف مدعا بیدل
که ناله در نفس ناتوان ماستگره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی پیچیدگیهای زندگی و احساسات انسانی میپردازد. شاعر از دشواریهایی سخن میگوید که منجر به گرهخوردن مشکلات و آرزوها میشوند. او به تأمل درباره دل و نفس و چالشهای درونی میرسد و از وابستگیها و هوسها اشاره میکند. احساساتی چون وحشت و امید در این متن به تصویر کشیده شده و به نوعی عدم توانایی در بیان خواستهها و آرزوها را مورد بررسی قرار میدهد. در نهایت، شاعر با بیتابی و نالهها، از ابهام و سردرگمی در بیان احساسات سخن میگوید.
هوش مصنوعی: تأثیر خیال و خواستههای تو به زندگیات گره خورده است. اگر بخواهی از این بندهای آرزو و هوس خود رها شوی، باید ببینی که در کجای این گره قرار داری.
هوش مصنوعی: ای ناآگاه، چه فکر خودپسندانهای داری که شبنم تو به پرواز آسمان گره خورده است.
هوش مصنوعی: از آرامش و امنیت دل خود غافل نشو، زیرا هر آتشی که ایجاد میشود، از این سنگ سرد نشأت میگیرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که چه کسی میتواند مسیر خوشبختی را باز کند، وقتی که تا آسمان پرندگان زیبا فقط از قلمرو ما فاصله وجود دارد. به نوعی اشاره دارد به این که رسیدن به موفقیت و خوشبختی ممکن است با موانع و چالشهایی همراه باشد.
هوش مصنوعی: تلاشها و کوششهای مکرر برای درمان مشکلات دل، دردی را که بر اثر سختی و فشار به وجود آمده، برطرف نمیکند. همچنان که آن مشکل در جای خود باقی است.
هوش مصنوعی: آداب و نزاکت را در خود پرورش بده و منتظر زیبایی بمان. همچون شعلهای که در کنار پلکهای ما درخشش دارد، باید مراقب باشیم.
هوش مصنوعی: ما عشق و خلوص او را به آتش عشق آزمایش کردیم و هنوز در دل و جان ما اشتیاق و خواسته وجود دارد.
هوش مصنوعی: مانند یک غنچه که بر روی شاخهای خشک میشود، من در دل خود امید را نگه داشتهام و دعا میکنم که گره از کارم باز شود.
هوش مصنوعی: دل به خاطر جنونهایی که در آن وجود دارد، مانند دانههای تسبیح به تکههای مختلف تقسیم شده است. در حالی که جسم من از هم جداست و هر بخشش به طور مستقل عمل میکند.
هوش مصنوعی: در کار سخت و دشوار، بلندترین مقام را کسانی به دست میآورند که از حقیقت دور نشوند. در جایی که تواناییها و قابلیتها به درستی شناخته میشوند، دیگر کسی به جز افراد راستگو و درستکار به چشم نمیآید.
هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیر، چرا که تصوراتی که در ذهنت شکل میگیرد، به اندازه قطرهای در این دریای مشکلات و دغدغههاست.
هوش مصنوعی: چگونه میتواند حقیقتی که در دل ماست به زبان آید، در حالی که درد و اندوهی عمیق در وجود ما وجود دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هزار نغمه بهساز شکست ماستگره
به موی کاسهٔ چینی دل صداست گره
ز موج باز نشد عقدهٔ دلگرداب
بهکار ما همه دم ناخن آزماست گره
بهکوشش ازسرمقصدگذشتن آسان نیست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.