ببینم تاکی‌ام آرَد جنون زین دامگه بیرون
پَری افشانده‌ام در رنگ یعنی می‌تپم در خون
بقدرِ هستی از بی‌اختیاری ساختم اما
به ذوق دانه و آب از قفس نتوان شدن ممنون
جنون عالم از گرد سحر بی‌پرده است اینجا
بقدرِ داغِ اختر پنبه سامان می‌کند گردون
تو و من عالمی را از حقیقت بیخبر دارد
زمانی گر نفس دزدی عبارت نیست جز مضمون
گشاد دل به آغوش تعلق‌ها نمی‌سازد
چو صحرا وسعتم افکنده است از خانمان بیرون
جهانی را شهید بی‌نیازی کرده‌ام اما
طرب خونی ندارد تا کُنم رختِ هوس گلگون
چه امکان است سیل مرگ گرد حرص بنشاند
نرفت آخر به زیر خاک هم گنج از کف قارون
به خود صدعقده بستم تا به آزادی علم گشتم
به چندین سکته چون نی مصرعی را کرده‌ام موزون
به بزم کبریا ما را چه امکان است پیدایی
مثال خاک نتوان دید در آیینهٔ گردون
سواد آگهی گر دیدهٔ هوشت کند روشن
به زیر خیمهٔ لیلی رو از موی سر مجنون
مباش ایمن ز لعل جانگداز گل‌رُخان بیدل
بلای جان بود چون با هم آمیزد می و افیون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به تصویر کشیدن حال و هوای عاشق و دیوانه‌وار سخن می‌گوید. شاعر از احساسات عمیق و درگیری‌های درونی خود می‌گوید و به جنون عشق و آزردگی‌های ناشی از آن اشاره می‌کند. او از بی‌اختیاری و ناتوانی در رهایی از قفس وابستگی صحبت می‌کند و به ارتباطش با زمان و حقیقت نیز می‌پردازد. شاعر تأکید بر این دارد که اگرچه دنیا را بی‌نیاز کرده، اما طرب و خوشحالی واقعی را نمی‌تواند تجربه کند. او به زندگی و مرگ، عشق و سختی‌های آن، و همچنین به جستجوی آزادی در دل روابط انسانی می‌پردازد. در نهایت، شعر به تعارضات و عشق‌های پرمخاطره‌ای اشاره می‌کند که می‌تواند جان انسان را به خطر اندازد.
هوش مصنوعی: می‌خواهم ببینم تا کی این دیوانگی مرا به خود مشغول می‌کند. در این موقعیت، پرنده‌ای را که در رنگ‌ها افشانده‌ام، نظاره می‌کنم و احساس می‌کنم که در خون می‌تپم.
هوش مصنوعی: من به اندازه وجودم از ناتوانی و بی‌اختیاری‌ام ساخت و ساز کردم، اما به خاطر لذت دانه و آب، نتوانستم از قفس خارج شوم.
هوش مصنوعی: جنون و دیوانگی ناشی از جادو و سحر در اینجا به وضوح دیده می‌شود، به گونه‌ای که به اندازه‌ی شدت حرارتی که از ستاره‌ها می‌تابد، آسمان یکجا به هم ریخته و دگرگون می‌شود.
هوش مصنوعی: تو و من در دنیایی زندگی می‌کنیم که از واقعیت دور است و در حقیقت، زمانی که نفس خود را از ما می‌گیرد، هیچ چیز جز معنا و مفهوم واقعی نیست.
هوش مصنوعی: دل بزرگ و گشاده به وابستگی‌ها و تعلقات نمی‌چسبد، مثل اینکه وسعت صحرا مرا از خانه‌ام دور کرده است.
هوش مصنوعی: من جهانی را به خاطر بی‌نیازی‌ام قربانی کرده‌ام، اما شور و شوقی برایم نیست که بتوانم آرزوهایم را به دست بیاورم.
هوش مصنوعی: امکان ندارد که خشم و حرص انسان باعث شود که مرگ او از میان برود. در نهایت، همواره گنج و ثروت همانند گنج قارون از دست می‌رود و فرد به زیر خاک می‌رود.
هوش مصنوعی: به خودم مشکلات زیادی را تحمیل کردم تا به دانایی و آزادی برسم. برای رسیدن به این مرحله، بارها در مسیر دچار توقف و مشکل شدم، ولی نهایتاً توانستم کلمات را به صورت موزون و زیبا کنار هم بچینم.
هوش مصنوعی: در محفل بزرگ الهی، ما چطور می‌توانیم وجود داشته باشیم؟ مانند خاک که در آسمان و در آینه نمی‌توان آن را دید.
هوش مصنوعی: اگر هوش و آگاهی تو افزایش یابد و روشن شود، زیر خیمه لیلی برو و از موهای مجنون بهره ببر.
هوش مصنوعی: از ارتباط با زیبایی‌های دل‌فریب کسانی که می‌توانند جان را به درد آورند خودداری کن، زیرا وقتی عشق و اعتیاد به هم می‌پیوندند، خطر بزرگی برای جان انسان به وجود می‌آورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه روز است آنکه هست او را شب تاریک پیرامون
سپهر از بوی او مشگین زمین از رنگ او گلگون
مگر ترسید رخسارش ز زلف مار کردارش
که گرد خویشتن عمدا نوشت از غالیه افسون
دو آذرگون شدند از خون مرا دو چشم از هجرش
[...]
خدایا دور کن چشم بد از این دولت میمون
وزین شاه مبارک رای ملک آرای روزافزون
شه‌شرق ارسلان ارغو که هست اندر جهانداری
به بهروزی چو اسکندر به بیروزی چو افریدون
به هر ماهی که نوگردد نصیب او ز هفت اختر
[...]
ایا از چنبر اسلام دایم برده سر بیرون
ز سنت کرده دل خالی ز بدعت کرده سر مشحون
هوا همواره شیطانی شده بر نفس تو سلطان
تنت را جهل پیرایه دلت را کفر پیرامون
اگر در اعتقاد من به شکی تا به نظم آرم
[...]
بهشتی نقد شد حاصل سپهری تازه گشت افزون
از این خوش مرکز معمور و عالی منظر میمون
خجسته کعبه دولت مبارک خطه عشرت
به برجیس آن یکی مختص به زهره این دگر مقرون
اگر جنت نهی نامش نه مدحی باشدش در خور
[...]
چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون
خرابات قدیم است آن و تو نو آمده اکنون
نباشد مرغ خودبین را به باغ بیخودان پروا
نشد مجنون آن لیلی به جز لیلی صد مجنون
هزاران مجلس است آن سو و این مجلس از آن سوتر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.