قد خم گشته را تا میتوانی وقف طاعت کن
به این قلاب صید ماهی دریای رحمت کن
نهای گردن که همچون شعله باید سر کشت بودن
تو با خود جبههای آوردهای ساز عبادت کن
به رنگ موج تا کی پیش پای یکدگر خوردن
به فرش آبروی خویش یک گوهر فراغت کن
تماشا وحشت آهنگست ای آیینه تدبیری
به پیچ و تاب جوهر چارهپردازیی حیرت کن
ز دستت هر چه آید مفت قدرتهای موهومی
دماغ جهد صرف قدردانیهای فرصت کن
درین محفل سپندی نیست شوری برنینگیزد
تو هم ای بیخبر با خود دلی داری قیامت کن
دماغ گلشنت گر نیست سیر نرگسستانی
زگل قطع نظر بیمار چندی را عیادتکن
به چینی از اشارت آب ده انداز ابرویی
مه نو را بهگردون موج دریای خجالتکن
گذشتن از جهان پوچ دارد ننگ استغنا
همینتگر بود معراج همت ترک همتکن
ز مینا خانهٔ گردون اگر نتوان برون جستن
تهی شو از خیال و طاق نسیانی عمارتکن
کس از باغ طمع بیدل ندارد حاصل عزت
چو شبنم زین چمن با سیر چشمیها قناعتکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعر گونه به اهمیت عبادت و تلاش در مسیر طاعت و بندگی خدا اشاره دارد. شاعر از خواننده میخواهد که از تکیه بر دنیای مادی و ظاهری فاصله بگیرد و به عمق روحانی خود بپردازد. او به مخاطب یادآور میشود که زندگی مادی ارزش چندانی ندارد و باید از وقت و فرصتهای خود به خوبی استفاده کند. همچنین، بر لزوم سیر و سفر درون و دوری از تعلقات دنیوی تأکید میکند و میگوید که تنها با کوشش و درک صحیح از زندگی میتوان به آرامش واقعی دست یافت. در نهایت، شاعر به قناعت و رضایت از آنچه در دست داریم اشاره میکند و میگوید که باید دیدگاه خود را نسبت به دنیا تغییر دهیم و به ارزشهای معنوی توجه بیشتری داشته باشیم.
هوش مصنوعی: هر چقدر که میتوانی، خود را به بند محبت و عبادت درآور تا مانند قلابی در دریاچه رحمت الهی، دچار صید جوامع خداوندی شوی.
هوش مصنوعی: تو ای گردنکلفت، مثل شعلهای باید باشی که سر از آتش درآوردهای، و با خودت باید جبههای از عبادت به همراه داشته باشی.
هوش مصنوعی: تا کی میخواهید مانند موجها به هم برخورد کنید و آبروی یکدیگر را زیر سؤال ببرید؟ کمی از نگرانیها و مشکلات خود فاصله بگیرید و آرامش را تجربه کنید.
هوش مصنوعی: نگاه کردن به زیباییها میتواند ترسناک باشد، ای آینه! اما در پیچ و خمهای زندگی، تدبیر و اندیشه میتواند راهی پیدا کند که انسان را شگفتزده کند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که از تو برآید، قدرتهای خیالی را که داری نادیده بگیر و تمام تلاشت را برای قدردانی از فرصتها متمرکز کن.
هوش مصنوعی: در این جمع، هیچ شور و شوقی وجود ندارد که آتش برافروزد. تو هم که بیخبر هستی، با خودت دل پرکاری داری، پس برخیز و تلاش کن تا تغییراتی ایجاد کنی.
هوش مصنوعی: اگر بینی که بوی گلشنت را نمیشنود، به سراغ نرگسستان نرو. بهتر است به عیادت بیمارانی بپردازی که از دوری محبت و آشتی رنج میکشند.
هوش مصنوعی: با نگاهی به ابرهای نازک و زیبای آسمان، ابروهای خوشحالت را به تصویر بکش. این ابروها به مانند موجهای دریا هستند که باعث شرم و حیا خواهند شد.
هوش مصنوعی: عبور از دنیای بیارزش، نشانهی ننگ و شرمندگی است. اگر کسی دارای خودکفایی باشد، این خودکفایی میتواند به او کمک کند تا به اوج آرزوها و تلاشهایش برسد. پس بهتر است که از تلاش و کوشش دست برندارد.
هوش مصنوعی: اگر نتوانی از دنیای پرزرق و برق و تزویر خارج شوی، پس خود را از خیالات و یادآوریهای بیفایده خالی کن و زندگیات را به گونهای بنا کن که بر اساس حقیقت و واقعیات باشد.
هوش مصنوعی: هیچکس از باغ طمع، بهرهای نمیبرد؛ چرا که ارزش و عزت مانند شبنم است و تنها افرادی که با دقت و بینش نگاه میکنند، باید با قناعت از آنچه دارند، راضی باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فراغت بایدت جا در سر کوی قناعت کن
سر کوی قناعت گیر تا باشی فراغت کن
به چندین گنج رنج و محنت عالم نمیارزد
چرا باید کشیدن رنج عالم ترک راحت کن
اگر خواهی که هر دشوار آسان بگذرد بر تو
[...]
خدایا شاه ما را صحت کامل کرامت کن
به غیر از درد دین از دردها او را حمایت کن
ز نبض مستقیم او بود شیرازه عالم را
جهان را مستقیم از صحت آن پاک طینت کن
به حول و قوت خود رفع کن ضعف مزاجش را
[...]
ز پهلوی ریاضت کسب انوار سعادت کن
دلت را از گداز تن حباب بحر رحمت کن
دل ز افسردگیها مرده ام را جانی از نو بخش
به شکر خند لطفی کار صد شور قیامت کن
صفای دل به نان خشک کی حاصل شود زاهد
[...]
حیا را دستگاه خودپسندیهای طاقت کن
عرق در سعی ریز و صرف تعمیر خجالت کن
درین بحر آبرویی غیر ضبط خود نمیباشد
چو گوهر پای در دامن کش و سامان عزت کن
ندارد مغز تمکین از خیال میکشی بگذر
[...]
شوی هرجا دچار چشمش اظهار محبت کن
در این میخانه چون وارد شوی می نوش و عشرت کن
به هر حالت که باشد دستگیری کن ضعیفان را
رسی بر مشهد پروانه گر روزی زیارت کن
درآ غافل به تن هرگه که بینی رفتهام از خود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.