خلقی‌ست غافل اینجا از کشتن و درودن
چون خوشه های گندم صد چشم و یک غنودن
گل کردن حقیقت چندین مجاز جوشاند
بر خویش پرده ها بست این نغمه از سرودن
گر نوبهار هستی این رنگ جلوه دارد
نتوان زد از خجالت گل بر سر نمودن
آن به که همچو طاووس از بیضه بر نیایی
چشم هزار دام‌ست در راه پر گشودن
رفع صداع هستی در سجده صندلی داشت
بر عافیت تنیدیم آخر زجبهه سودن
گوش از فسانهٔ ما پیش از تمیز بربند
حرف زبان شمعیم داغ دل شنودن
ای حرص جبهه‌واری عرض حیا نگهدار
تاکی به رنگ سوهان سرتا قدم ربودن
سیلاب خانه اینجا تشویش رفت و در بست
غارتگری ندارد آیینه جز زدودن
تحقیق موج بی‌آب صورت نمی‌پذیرد
از خویش نیز خالیست آغوش بی‌تو بودن
بر رشتهٔ تعلق چندین مپیچ بیدل
جز درد سر ندارد از موی سر فزودن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بی‌خبری انسان‌ها از واقعیت‌های زندگی اشاره می‌کند و آنها را به غفلت از کشتن و زنده کردن تشبیه می‌کند. او به زیبایی‌های زندگی می‌نگرد و می‌گوید که انسان نباید به ظاهر فریبنده دنیا دل ببندد. همچنین، بیان می‌کند که در عین حال که باید از زیبایی‌ها لذت برد، نباید از حقیقت غافل شد. شاعر تأکید می‌کند که سر به زیر بودن و حفظ حیا بهتر از نمایش و فریب است. او می‌گوید که در طول زندگی، انسان‌ها باید از تعلقات اضافی بپرهیزند و خود را از دردها و رنج‌ها آزاد کنند زیرا در غیر این صورت هیچ بهره‌ای از زندگی نخواهند برد. در نهایت، بینش عمیق خود را درباره زندگی و عشق بیان می‌کند و می‌گوید که در این فرآیند، خودآگاهی و لحظه‌های صادقانه اهمیت زیادی دارند.
هوش مصنوعی: مردمی در اینجا وجود دارند که نسبت به کشتن و مردن غافل‌اند، مانند خوشه‌های گندم که همگی دارای چشم هستند اما تنها یک بار خم می‌شوند.
هوش مصنوعی: حقیقتی که به طور غیرمستقیم و با استفاده از مجاز بیان می‌شود، در نهایت خود را به نمایش می‌گذارد. این ترانه و شعر از سرودن و بیان احساسات نشأت می‌گیرد و به نوعی پرده‌پوشی می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر بهار است و تو زیبا هستی، چهره‌ات جلوه‌ای دارد که نمی‌توان به خاطر شرم، گل را بر سرت قرار داد.
هوش مصنوعی: بهتر است که مانند طاووس از تخم بیرون نیایی، زیرا چشم‌های زیادی در مسیر پرواز تو وجود دارد که می‌تواند تو را به دام بیندازد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تاثیر سجده و عبادت اشاره دارد و بیان می‌کند که سجده می‌تواند باعث آرامش و رفع دردها و مشکلات زندگی شود. اشاره به استراحت روحی و جسمی نیز دیده می‌شود، به طوری که در نتیجه این آرامش، انسان می‌تواند به عافیت و سلامت دست یابد. به طور کلی، بیانگر ارتباط معنوی و جسمی است که در عبادت و آرامش وجود دارد.
هوش مصنوعی: قبل از اینکه به درک کامل برسیم، باید از خیالات و داستان‌های ما دوری کنیم. ما مانند شمعی هستیم که زمانی داغ دل را می‌شنود و احساسات درون را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: ای حرص، تو که مانند جبهه‌ای هستی، ناموس و حیا را حفظ کن تا چه زمانی با رنگ و روی خودت دیگران را به زحمت می‌اندازی.
هوش مصنوعی: در اینجا، فضای خانه پر از نگرانی و آشفتگی است و درب بسته است، به طوری که هیچ گونه دزدی وجود ندارد که بخواهد به آن آسیب بزند، زیرا تنها وظیفه آینه این است که کثیفی‌ها را از بین ببرد.
هوش مصنوعی: تحقیق در مورد موجی که بی‌آب باشد امکان‌پذیر نیست و آغوشی که بدون تو باشد، از خود نیز تهی است.
هوش مصنوعی: به خودت زحمت نده و به دلخوشی‌های ظاهری وابسته نشو، چون این تنها به دردسرهای بیشتر می‌انجامد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هم مصلحت نبینی رویی به ما نمودن
زایینهٔ دل ما زنگار غم زدودن
زانجا که روی کارست خورشید آسمان را
با روی تو چه رویست جز بندگی نمودن
بر چیست این تکبر وین را همی چه خوانند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.