هر چند نیست بیسبب از غمگریستن
باید ز شرم دیدهٔ بی نم گریستن
تاکی به رنگ طفل مزاجان روزگار
بر بیش شاد بودن و بر کم گریستن
عیش و غم تو تابع رسم است، ورنه چیست
در عید خنده و به محرم گریستن
آنجاکه صبح گریهٔ شادیست شبنمش
آموختهست خندهٔ ما هم گریستن
سامان گریه هم به کف گریه دادن است
یعنی به چشم اشک چو شبنم گریستن
در عرصهٔ وفا عرق شرم همت است
از زخم تازه در پی مرهم گریستن
زین دشت اگر خیال نگاهت گذر کند
در دیدهٔ غزال شود رم گریستن
شاید گلی ز عالم دیدار بشکفد
تا چشم دارم آینه خواهم گریستن
یک ذره زین بساط ندارد سراغ امن
باید چو ابر بر همه عالم گریستن
بیدل اگر چه نیست جهان جای خنده لیک
نتوان به پیش مردم بیغم گریستن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات پیچیده انسانها در مواجهه با زندگی اشاره میکند. او بیان میکند که گریه کردن بدون دلیل نیست و باید به خاطر شرم و احساسات درونی این کار را انجام داد. جهان را به نوعی کودکانه توصیف میکند که در آن باید در لحظات شادی نیز گریه کنیم. عواطف انسانها تابعی از آداب و رسوم است و در مناسبتهای مختلف، احساسات متفاوتی داریم.
شاعر به تضاد بین شادی و غم میپردازد و اشاره میکند که حتی در لحظات خوشبختی، گریه و اندوه نیز وجود دارد. او به قدرت اشک و تأثیر آن بر روحیه انسان اشاره میکند و از مفهوم وفا و همدردی صحبت میکند. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که زندگی پر از غم و اندوه است و نمیتوان در برابر مردم بدون احساس غم و درد بزرگ شد.
هوش مصنوعی: هرچند که شاید گریه کردن برای غمها بدون دلیل به نظر برسد، اما از شرم، باید چشمان خود را به خاطر بینم بودن، مثل اینکه خجالت کشیدیم، تر کنیم.
هوش مصنوعی: تا کی باید مانند یک کودک با روحیهای شاد و بیغمی به زندگی ادامه دهیم و کمتر غمناک باشیم؟
هوش مصنوعی: زندگی شاد و غمگین به قواعد و آداب خاصی وابسته است؛ در غیر این صورت، چه معنی دارد که در روزهای شاد مانند عید بخندیم و در روزهای محرم گریه کنیم؟
هوش مصنوعی: جایی که صبح خوشحالی و شادابی را به همراه دارد، شب هم به ما یاد داده که چطور بخندیم، حتی اگر ما هنوز در حال گریه کردن هستیم.
هوش مصنوعی: اگر بخواهیم این بیت را به زبان سادهتری بیان کنیم، میتوان گفت: کسی که میخواهد خوب گریه کند، باید بتواند اشک را مثل شبنم از چشمانش بریزد. غم و اندوه او باید به خوبی در چشمانش نمایان شود.
هوش مصنوعی: در زمینهٔ وفا، شرم و تلاش بیخودانهای وجود دارد که همچون زخم تازهای، نیاز به تسکین و مداوا دارد و باعث میشود انسان به گریه وادار شود.
هوش مصنوعی: اگر در این دشت، خیال نگاه تو عبور کند، چشمانم به مانند غزالی میشود که رم کرده و در حال گریستن است.
هوش مصنوعی: امید دارم که شاید روزی گلی در دنیای دیدار بشکفد و من توانایی دیدن آن را داشته باشم، در این صورت دلم میخواهد که به یاد آن گریه کنم.
هوش مصنوعی: انسان باید از دنیا و بیثباتی آن آگاه باشد و به دنبال امنیت بگردد، زیرا هیچ چیزی در این جهان واقعی و پایدار نیست. باید همانند ابرها که بر سر همه میبارند، از غم و نگرانیهای زندگی در دل خود بگرییم.
هوش مصنوعی: اگرچه دنیا جایی برای خنده و خوشحالی نیست، اما نمیتوانیم در بین مردم بیغم اشک بریزیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوش عشرت است دمبدم از غمگریستن
درزندگی چو شمع پی همگریستن
آنرا که نیست رنگ خلاصی ز چاه طبع
چون دلو لازم است بهعالمگریستن
غرق است پایتا بهسر اندرمحیط اشک
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.