صبح تمنا دمید، دل چمنستان کنیم
یوسف ما می‌رسد آینه سامان کنیم
حاصل باغ مراد حوصله خواه وفاست
آنچه نگنجد به جیب تحفهٔ دامان کنیم
ساز طرب دلگشاست نشئه ترنم نماست
مطرب ما تر صداست شیشه غزلخوان کنیم
چشم وفا مشربان این همه بی‌نور چند
منتظر جلوه‌ایم ساز چراغان کنیم
خوان بهار انجمن مایل این گلشن است
صد چمن اثبات ناز برگل و ریحان کنیم
جبههٔ اندیشه را با قدم او سریست
به که درآن نقش پا سیر گریبان کنیم
چشم دو عالم نشاط محو تماشای ماست
دیده به دیدار اگر یک مژه حیران کنیم
قابل این آستان جبهه نداربم حیف
سبزهٔ خاک رهیم سجده به مژگان کنیم
گردن ما تا ابد بستهٔ زنجیر اوست
قمری این گلشنیم طوق چه پنهان کنیم
از لب جانبخش او یک دو نفس دم زنیم
مصر حلاوت شویم قند و گل ارزان کنیم
هرزه درای هوس چند توان زیستن
لب به ثنایش دهیم بر نفس احسان کنیم
بیدل اگر سبز شد دانه ز فیض سحاب
ما دل افسرده را در قدمش جان کنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیبایی، و همچنین انتظار برای رسیدن محبوب و شکوفایی است. شاعر از دل چمنستان و زیبایی‌های باغ سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که عشق و وفای واقعی نیازمند حوصله و بزرگواری است. او به طرب و شادی ناشی از حضور محبوب و زیبایی‌های بهار اشاره می‌کند و می‌گوید که چشم‌هایمان در انتظار دیدار او هستند. در نهایت، شاعر بر اهمیت عشق و شکرگزاری در برابر زیبایی‌های زندگی تأکید می‌کند و می‌گوید که حتی اگر در دنیا مشکل داشته باشیم، عشق می‌تواند ما را شاد کند و روح ما را زنده نگه‌دارد.
هوش مصنوعی: صبح دلخواه فرا رسیده است، بیایید دل چمن را شاد کنیم. یوسف ما به زودی می‌رسد، بیایید زیبایی‌ها را به نمایش بگذاریم.
هوش مصنوعی: پایداری و صبر در رسیدن به خواسته‌ها ضروری است، چرا که آنچه ارزشمند است، فراتر از چیزهایی است که به راحتی در دسترس ما قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: ساز دلنواز و نشاط‌آوری می‌زند، صدای مطرب هم شاداب‌تر و گرم‌تر است. بیایید شیشه‌ای پر از غزل بخوانیم و لذت ببریم.
هوش مصنوعی: چشمان وفادار و مهربان این همه تاریکی را چگونه تحمل می‌کنند؟ ما چقدر باید منتظر زیبایی باشیم تا بتوانیم جشن و شادی برپا کنیم.
هوش مصنوعی: بهار با زیبایی خود، می‌خواهد در این باغ مهمانی برپا کند، و ما هم به نشانه محبت و زیبایی، گل‌ها و گیاهان را به همدیگر تقدیم می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اندیشه‌ها و تفکرات ما تحت تأثیر قدم‌های او قرار دارد، به گونه‌ای که می‌توانیم در این مسیر، به بررسی و تحلیل عمیق‌تری از وضعیت خود بپردازیم.
هوش مصنوعی: چشم‌های دو جهان برای دیدن ما پر از شوق و لذت است، اگر نگاهی به هم بیاندازیم، حتی یک مژه هم باعث حیرت می‌شود.
هوش مصنوعی: ما شایسته‌ی ورود به این درگاه نیستیم، افسوس که ما مانند گلی در خاکراه هستیم و باید با چشمان‌مان به خاک سجده کنیم.
هوش مصنوعی: ما همیشه در بند و تسلط او هستیم، مانند قمری که در این باغ زندگی می‌کند. چه فایده دارد که بخواهیم این محدودیت را پنهان کنیم؟
هوش مصنوعی: از لب شیرین او چند نفس بکشیم تا طعم شیرینی را احساس کنیم و مثل قند و گل، خوش و ارزان شویم.
هوش مصنوعی: هرزگی و افراط در خواسته‌ها چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ بیایید زبان به ستایش او بگشاییم و بر نفس خود نیکی کنیم.
هوش مصنوعی: اگر بیدل به برکت باران ما سبز شود، دل افسرده‌ام را در قدم او جان می‌بخشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.