خود را به عیش امکان پر متهم نکردم
خلقی به خنده نازند من گریه هم نکردم
سیر خیال هستی رنگ فضولیی داشت
از خجلت جدایی یاد عدم نکردم
کاش انفعال هستی می‌داد شر به آبم
در آتشم ز خاکی کز جهل نم نکردم
همواری آتشم را باغ خلیل می‌کرد
محراب کبر گردید دوشی که خم نکردم
از بسکه نقد هستی سرمایهٔ عدم داشت
هر چند صرف کردم یک ذره کم نکردم
پیری به دوشم آخر سرمشق لغزشی بست
تا سرنگون نگشتم جهد قلم نکردم
رنگ پریده یکسر محمل‌کش بهار است
از خود رمیدم اما جز با تو رم نکردم
آیینهٔ تجرد جوهر نمی‌پرستد
پرچم گرانیی داشت خود را علم نکردم
از طبع بی‌تعلق حیران کار خویشم
این صفحه نقش نگرفت یا من رقم نکردم
بیدل چه بگذرد کس از عالم گذشتن
این جاده پی سپر بود رنج قدم نکردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق انسانی و تجربه‌های تلخ و شیرین زندگی اشاره دارد. شاعر در آن به جدایی و عدم می‌اندیشد و از دوستی و عشق سخن می‌گوید که با وجود مشکلات و دردها، همچنان امید و تلاش را حفظ کرده است. او از غم و اندوه به عنوان جزئی از زندگی یاد می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه از تجربیات و چالش‌ها می‌توانیم درس بگیریم. در نهایت، شاعر به تلاشی پیوسته برای فهم عمیق‌تر زندگی و خودشناسی اشاره دارد و می‌گوید که با وجود همه مشکلات، هنوز به جستجوی حقیقت ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: من خود را به لذت‌های ممکن متهم نکردم، در حالی که دیگران به خوشحالی می‌خندند، حتی من گریه هم نکردم.
هوش مصنوعی: در جریان تفکر و خیال، احساساتی از خجالت و تردید نسبت به جدایی داشتم و به یاد عدم وجود چیزی نیفتادم.
هوش مصنوعی: ای کاش وجودم به من احساس ناتوانی می‌داد، تا شر آب زندگیم را در آتش وجودم بریزد. من از خاکی‌ام که به خاطر نادانی‌ام، نتوانستم خود را تغییر دهم.
هوش مصنوعی: آتش دل من به خاطر محبت و دوست داشتن خلیل، آرامش پیدا می‌کرد. اما در دیشب، با تکبر و غرور، به نوبه خود حالت عبادی را برهم زدم و خاضعانه نه ایستادم.
هوش مصنوعی: وجود مادّی و مادیات آن‌قدر ارزشمند است که حتی اگر از آن مقدار کمی خرج کنی، باز هم از میزان آن کم نخواهد شد.
هوش مصنوعی: در پایان عمر، تجربیات و سختی‌ها مانند یک درس مهم بر دوش من قرار گرفتند. این تجارب باعث شدند که با احتیاط بیشتری رفتار کنم و از افتادن پرهیز کنم. در واقع، تا زمانی که تلاش نکردم و خود را کنترل نکردم، به نتایج منفی دچار نشدم.
هوش مصنوعی: من از زیبایی بهار به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم و احساس می‌کنم به خاطر آن، رنگ و رویم پریده است. با اینکه از خیلی چیزها فاصله گرفته‌ام، اما هرگز از تو دور نشدم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چیزی که خود را از ماده و دنیای مادی جدا کرده، به ارزش و اهمیت آنچه که واقعا ارزشمند است توجه نمی‌کند. همچنین اشاره به این دارد که داشتن مقام و اعتبار نباید انسان را از شناخت و پرستش حقیقت باز دارد. در واقع، فرد باید به ذات و جوهر واقعی خود بپردازد و در درون خود علم و آگاهی را جستجو کند، نه اینکه به دنیای ظاهری و خودنمایی توجه کند.
هوش مصنوعی: از روی خصلت بی‌تعلق و آزادی‌ام، کارهایی که به‌دست آورده‌ام به هیچ وجه نقش نمی‌زنند یا من خودم آنها را نساخته‌ام.
هوش مصنوعی: بیدل، چه کسی از دنیای گذشتن دیگر به راحتی عبور می‌کند؟ این مسیر مانند سپری است که برای تحمل درد و زحمت قدم برداشته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.