کو ذوق نگاهی‌که به هنگام تماشا
چون دیده‌گریبان درم از نام تماشا
چشمم به تمنای توگرداند نگاهی
گل‌کرد به صد رنگ خط جام تماشا
شد عمروبه راه طلبت چشم نبستم
قاصد مژه‌ام سوخت به پیغام تماشا
هشدارکه این منظر نیرنگ ندارد
غیر از مژه برداشتنت بام تماشا
تا آینه‌ات زنگ تغافل نزداید
هرگز به چراغی نرسد شام تماشا
چون شمع حضوری نشد آیینهٔ هوشت
ناپخته عبث سوختی‌ای خام تماشا
زان حلقهٔ عبرت‌که خم‌قامت پیری‌ست
داردکف خاک تو نهان دام تماشا
حرمانکدهٔ انجمن حال ندارد
صیدی به فراموشی ایام تماشا
فریادکه چشمی به تأمل نگشودیم
رفتیم ازین مرحله ناکام تماشا
مضمون جهان راچقدر قافیه‌تنگ است
یکسر مژه بستیم به احرام تماشا
مانند شرر توأم ازین غمکده‌گل‌کرد
آغاز نگاه من و انجام تماشا
بیدل به‌گشاد مژه زحمت نپسندی
منظور وفا نیست‌گل‌اندام تماشا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عاشقانه و تجربه تماشا و نگرش به معشوق می‌پردازد. شاعر اظهار می‌کند که نگاه کردن به معشوق همچون تماشاگری است که با دل و جان در پی زیبایی می‌باشد. در این راه، چشم‌ها به امید دیدار او به جستجو می‌پردازند و از پیام زیبایی و عشق سرشار می‌شوند.
شاعر به هشدار می‌دهد که این زیبایی فریبنده نیست و باید با دقت به آن نگریست. همچنین به حرکت زمان و پیری اشاره می‌کند و یادآوری می‌کند که در این میان، ممکن است فرصتی برای بودن در کنار معشوق از دست برود. در نهایت، شاعر به ناکامی در تماشا و مواجهه با زیبایی‌های دنیا اشاره می‌کند و احساس می‌کند که عواطف ناب و واقعی در چشمان مسکوت و بسته او گم شده‌اند.
در نتیجه، شعر به سیر درونی شاعر در باره عشق، زیبایی و گذشت زمان می‌پردازد و او را در جستجوی حقیقت و وفاداری به معشوق نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: کجا می‌توان ذوق و حسی را پیدا کرد که در هنگام دیدن، مانند ناظر شاعرانه، دل را درگیر کند و انسان را به عمق تماشا برساند؟
هوش مصنوعی: چشم‌ام با آرزوی تو نگاهی را به سمت تو می‌چرخاند و در نتیجه، به‌نوعی زیبا و رنگارنگ، به تماشای زیبایی‌ات می‌پردازد.
هوش مصنوعی: عمرم را در راه رسیدن به تو سپری کردم و چشم از راهی ندوختم، اما پیامم در نظر تو بی‌جواب ماند و حسرت دیدنت دلم را سوزاند.
هوش مصنوعی: هشدار که این صحنه فریبنده نیست و تنها چیزی که جلب توجه می‌کند، نگاه تو به زیبایی آن است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به خودت بی‌توجهی نکنی، هرگز به روشنایی و آگاهی واقعی نخواهی رسید و شب‌های تماشا از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: زمانی که در کنار کسی نیستی و حضور او را احساس نمی‌کنی، مانند شمعی هستی که نمی‌تواند نورش را به درستی پخش کند و تماشای تو بی‌فایده و بی‌ثمر می‌شود. همچنان که آینه‌ای که شفاف نیست، نمی‌تواند تصویر روشنی ارائه کند.
هوش مصنوعی: در حلقهٔ عبرتی که به حالت خمیدهٔ پیری مربوط می‌شود، بی‌توجهی به دنیا و زندگی نشان داده شده و راز واقعی در دل خاک نهفته است که نیاز به دقت و تماشا دارد.
هوش مصنوعی: جایی که دیگر کسی به دور هم جمع نمی‌شود، حال و هوای خوبی ندارد و پرنده‌ای نمی‌تواند خاطرات تماشا را فراموش کند.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به بیان این موضوع می‌پردازد که ما به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم و هیچ‌گاه چشم خود را برای تأمل و دقت باز نکردیم. در این مسیر، بدون اینکه به درستی بنگریم و با دقت تماشا کنیم، از مرحله‌ای که در آن بودیم ناکام برگشتیم.
هوش مصنوعی: جهان در معنای خود چقدر محدود و به هم پیوسته است. ما تمام حواسمان را جمع کرده‌ایم و با دقت به تماشا نشسته‌ایم.
هوش مصنوعی: مانند آتش، در اینجا از غم و اندوه آغاز می‌شود و با نگاه من و پایان تماشا ادامه می‌یابد.
هوش مصنوعی: بیدل با نگاه خیره و بدون زحمت به آنچه اطرافش می‌گذرد، اهمیت نمی‌دهد، زیرا در وفای به عشق و دوست داشتن، زیبایی‌های ظاهری مهم نیستند و تنها توجه به عمق آنچه مشاهده می‌شود، اهمیت دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.