تا کنم از هر بن مو رنگ هستی آشکار
جام می‌خواهم در این میخانه یک طاووس‌دار
سوختن می‌بالد آخر از کف افسوس من
دامنی بر آتش خود می‌زند برگ چنار
تیره‌بختی چون سیاهی ناله‌ام را زیر کرد
سوخت آخر همچو سنگ سرمه در طبعم شرار
آهم از خاکستر دل سرمه‌آلود حیاست
نالهٔ خاموش داغم چون نسیم لاله‌زار
سعی بیتابم کمند جذبهٔ آسودگی‌ست
از تپیدن می‌رسد هر جزو دریا درکنار
آتش رنگی که دارد این چمن بی‌دود نیست
آب می‌گردد به چشم شبنم از بوی بهار
ای که هوشت نغمه از بال و پری وامی‌کشد
بر شکست شیشهٔ ما هم زمانی گوش دار
دیده‌ها در جلوه‌کاهت زخمی خمیازه‌اند
بادهٔ جام تحیر نیست جز رنگ خمار
عمرها شد در خیال آفتاب و آینه
سایه‌وار از الفت زنگار می‌دزدم کنار
با تن‌آسانی ز ما کم فرصتان نتوان گذشت
برق هم دارد حسابی با خس آتش سوار
انتقام از دشمن عاجز کشیدن کار نیست
گر تو مردی این خیال پوچ از خاطر بدار
از نفس چون صبح نتوان بخیه زد در جیب عمر
روزن این خانه بیدل تا کجا بندد غبار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیت درونی و احساسات عمیق خود اشاره می‌کند. او از تلاش برای پیدا کردن هویتی واقعی و آشکار کردن حقیقت زندگی صحبت می‌کند، در حالی که در میخانه‌ای با شکوه از نوشیدنی‌ها و زیبایی‌ها احاطه شده است. احساسات سوختن و افسوس در او به وضوح نمایان است و به تیره‌بختی و ناله‌هایش اشاره دارد. در این میان، او با یادآوری زیبایی‌های طبیعت و تاثیر آن بر روح و جسمش، تفاوتی بین اندوه و لذت را نمایان می‌کند. در آخر، شاعر به تأمل در زمان و زندگی و تلاش برای رهایی از غم‌ها، انتقام از دشمنان و افسوس‌های ناشی از گذر عمر پرداخته است. این شعر به شکلی عمیق و هنرمندانه لحظات و احساسات پیچیده انسانی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: می‌خواهم با نوشیدن می در این میخانه، تمام رازها و رنگ‌هاي هستی را نشان دهم و به نوعی از هر جنبه‌ي وجودم پرده بردارم.
هوش مصنوعی: در نهایت، حسرت و افسوس به انسان آسیب می‌زند و او را می‌سوزاند. مانند درخت چناری که در آتش می‌سوزد و با برگ‌هایش بر آتش خود می‌افزاید.
هوش مصنوعی: تیره‌بختی مثل تاریکی، صدای ناله‌ام را زیر خود پنهان کرد و در نهایت، مانند سنگی داغ، در وجودم آتش‌سوزان ایجاد کرد.
هوش مصنوعی: آه من که نشأت گرفته از دل زغالین و غمگین است، مانند ناله‌ای بی‌صدا از درد و رنج، به آرامی مانند نسیم در لاله‌زار به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: من در تلاش برای آرامش هستم، زیرا کشش این آرامش باعث می‌شود که هر ذره از دریا به کنار بیاید.
هوش مصنوعی: چمن با رنگ آتشینش بدون دود نمی‌سوزد، و آب در چشم‌های شبنم از عطر بهار جلب توجه می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که ذهنت مانند نغمه‌ای از پر و بال پرواز می‌کند، حواست باشد که صدای شکستن شیشه‌های ما را هم بشنوی.
هوش مصنوعی: چشمان آدم‌ها در جاذبه‌ی زیبایی‌ات مانند زخم‌های خمیازه به نظر می‌رسند و نوشیدنی گیج‌کننده‌ای که در جام تو وجود دارد، فقط حالت خواب‌آلودگی را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: سال‌ها در آرزوی درخشش خورشید و تصویر در آینه گذشت، اما من با احتیاط و هراسان از دوستی که بین ما به وجود آمده، خود را به کنار می‌کشم.
هوش مصنوعی: به راحتی نمی‌توان از ما گذشت، چرا که مانند برق، باید به حساب و کتابی رسید. آتش نیز با خس و خاشاک در کار است و زود ایجاد آسیب می‌کند.
هوش مصنوعی: انتقام از دشمن، کار آسانی نیست. اگر تو مرد واقعی هستی، این فکر بی‌فایده را از ذهنت بیرون کن.
هوش مصنوعی: برای اینکه زندگی و عمر آدمی به خوبی سپری شود، نمی‌توان فقط به نفس و روحیه‌امان تکیه کرد. در این دنیای پرمشغله و اتفاقات ناگهانی، باید مراقب باشیم که چگونه زندگی می‌کنیم و این سوال مطرح می‌شود که این مسیر و سرنوشت ما به کجا خواهد انجامید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.