گداز سعی دلیل است جستجوی تو را
شکست آینه، آیینه است روی تو را
ز دست لطف و عتابت در آتش و آبم
بهشتو دوزخ ماکردهاند خوی تو را
به هرطرف نگری، شوق،محو خودبینیست
دکان آینهگرم است چارسوی تو را
به ترهات مده زحمت نفس زاهد
که ازاثر، نمکی نیست های وهوی تورا
ز خاک میکده سرمایهٔ تیممگیر
که هیچ معصیتی نشکندوضویتورا
بهچاک جیب سحر فکربخیه برباد است
گسستهاند چو شبنم ز هم رفوی تو را
چه لازم استکشی انتظار تیغ اجل
فشارآب بقا بس بودگلوی تو را
بود به جرم درستی شکستکار حباب
پریست آنکه تهی میکند سبوی تورا
غم شکنجهٔ اوهام تا بهکی خوردن
به رنگ آن همه نشکستهاند بوی تورا
زفرق تا قدم افسون حیرتی بیدل
کسی چه شرح دهد معنی نکوی تورا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به جستجوی معشوق و آرزوها اشاره دارد. شاعر از عشق و جذابیت معشوق سخن میگوید و تأثیر عواطف را در زندگی خود بررسی میکند. اشاره به آتش و آب نمادهای رنج و لذت هستند که در عشق تجربه میشوند. همچنین، شاعر به فلسفه زندگی و معضلات آن پرداخته و از زاهدان که به ظواهر توجه دارند، انتقاد میکند. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید میکند که زیبایی و جذابیت معشوق فراتر از توصیفهاست و انتظار برای به دست آوردن آن ضرورتی ندارد.
هوش مصنوعی: سعی و تلاش تو نشان میدهد که دنبال چه چیزی هستی، اما در چهرهات انعکاس حقیقیات وجود دارد که تلاشهایت را به چالش میکشد.
هوش مصنوعی: وجود لطف و محبتت چنان مرا تحت تاثیر قرار داده که انگار در آتش و آب میسوزم. بهشت و دوزخ به خاطر محبت تو، تبدیل به ویژگیهای وجود تو شدهاند.
هوش مصنوعی: هر جا که نگاه کنی، شوق و اشتیاقی دیده میشود که ناشی از خودمحوری است. مانند اینکه دور تا دور تو، فروشگاه آینهای وجود دارد که همه چیز را منعکس میکند.
هوش مصنوعی: به سخنان بیهدف و بیمحتوا در مورد زهد و پارسایی نیاز نداریم، زیرا نتیجهاش هیچ ارزش و فایدهای ندارد و تنها هدر دادن وقت است.
هوش مصنوعی: از خاک میکده، گنجینهای تهیه کن که هیچ گناهی نتواند وضوی تو را بشکند.
هوش مصنوعی: فکر و اندیشهای که در دل شب به سراغم میآید، بیهوده و بیفایده است. ما مثل شبنم، از هم جدا شدهایم و نمیتوانیم به نزدیکی یکدیگر برگردیم.
هوش مصنوعی: برای چه باید منتظر ضربه ناگهانی مرگ باشی؟ فشار زندگی کافی است، باید مراقب گلوی خودت باشی.
هوش مصنوعی: شخصی به خاطر راستگوییاش در زندگی و زمین خوردنهایش، مانند حبابی است که میشکند و باعث میشود تو از دست بدهی و دلسرد شوی.
هوش مصنوعی: چقدر باید دردی را تحمل کنیم که ناشی از خیالات و تصورات است؟ تا چه زمانی باید تحت تأثیر رنگ و بوی تو بمانیم در حالی که همه چیز به نظر شکسته و نابود شده میآید؟
هوش مصنوعی: از سر تا پا، زیبایی تو چنان پرجاذبه است که هیچ کس نمیتواند به درستی تو را توصیف کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چه داد شکر دهم شوق آرزوی تو را
طواف اگر نکند قبله گاه کوی تو را
غبار عنبر خاکسترم سفیده صبح
طراوت شب من کرده عشق بوی تو را
اشک من پرورده گلزار سر کوی تو را
[...]
به حیرت آینه پرداختند روی تو را
زدند شانه ز دلهای چاک موی تو را
چه آفتی تو که از شوخیت زبان شرار
بهکام سنگ برد شکوههای خوی تو را
زخار هر مژه صد رنگ موج گل جوشد
[...]
نهفته ام به خموشی خیال روی تو را
مباد کز نفسم بشنوند بوی تو را
ز سنگ محتسب شهر غم مخور ساقی
سپرده ایم به پیر مغان سبوی تو را
اگر غلط نکنم حرف ما و من غلط است
[...]
کسی که گفت به گل نسبتی است روی تو را
فُزود قدر گل و بُرد آبروی تو را
از آن به هر چمنی جستوجو کنیم تو را
که تا مگر ز گلی بشنویم بوی تو را
بِهِل که شیخ به طاعت خَرَد بهشت که ما
[...]
چه خونبها به از این کشتگان کوی تو را
که بنگرند به محشر، دوباره روی تو را
تمام، گمشدگان ره توئیم و کنیم
به هر طریق که باشیم، جستجوی تو را
دم مسیح که گویند روح پرور بود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.