با هستی‌ام وداع تو و من چه می‌کند
با فرصت نیامده رفتن چه می‌کند
بخت سیه زچشم‌کسان جوهرم نهفت
شبهای تار ذره به روزن چه می‌کند
فریاد از که پرسم و پیش که جان دهم
کان غایب از نظر به دل من چه می‌کند
هستی برای هیچکس آسودگی نخواست
گر دوست این‌کند به تو دشمن چه می‌کند
تیغ قضا سر همه درپا فکنده است
گردون درین مصاف به جوشن چه می‌کند
هرشیشه دل حریف تک‌وتاز عشق نیست
جایی‌که مرد ناله‌کند زن چه می‌کند
رنگ به گردش آمده‌ای در کمین ماست
گر سنگ نیستیم فالاخن چه می‌کند
دل خنده کار زشتی اعمال کس مباد
زنگی چراغ آینه روشن چه می‌کند
داغ دل از تلاش نفسها همان بجاست
در سنگ آتش اینهمه دامن چه می‌کند
آه از مآل خرمی و انبساط عمر
تا گل درین بهار شکفتن چه می‌کند
دلهای غافل و اثر وعظ تهمت است
بر عضو مرده مالش روغن چه می‌کند
تسلیم عشق را به رعونت چه نسبت است
بیدل سر بریده به گردن چه می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی احساسات و چالش‌های وجودی انسان می‌پردازد. شاعر در این اثر به وداع با هستی اشاره می‌کند و از دردها و ناراحتی‌های ناشی از زندگی و عشق می‌نویسد. او به تنهایی و غم‌های ناشی از جدایی فکر می‌کند و به پرسش‌هایی درباره سرنوشت و تقدیر می‌پردازد. در عین حال، موضوعات عشق و تلاش‌های بی‌نتیجه، ناپایداری خوشبختی و پیامدهای اعمال انسان‌ها از دیگر مضامین این شعر هستند. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیاد، وضعیت روحی خود را به تصویر می‌کشد و به صورت کلی به عمق احساسات انسانی و تاثیرات منفی آنها پرداخته است.
هوش مصنوعی: وداع من با وجودم، چه تأثیری بر تو دارد؟ و این فرصت که هنوز نیامده، چه کار می‌تواند بکند؟
هوش مصنوعی: شانس بد من از نظر دیگران پنهان شده است. در شبهای تاریک، یک ذره نور چه کار می‌تواند بکند، وقتی که روزنه‌ای برای دیده شدن وجود ندارد؟
هوش مصنوعی: دیگر به که شکایت کنم و پیش کی جان بسپارم، در حالی که آن کسی که از چشمم دور است، در دل من چه حالتی دارد؟
هوش مصنوعی: زندگی هیچکس را به آسایش و راحتی نمی‌کشاند. اگر دوستی تو را به دردسر بیندازد، دشمنی چه بلایی بر سرت می‌آورد؟
هوش مصنوعی: خشم و تقدیر الهی بر سر همه سایه افکنده و در این نبرد، آسمان چه کاره است که از زره دفاعی استفاده کند؟
هوش مصنوعی: هر دل و احساسی نمی‌تواند در برابر عشق مقاومت کند، زیرا اگر مردی در عشق رنج و ناله کند، زن چه قدرتی دارد که بتواند به او کمک کند.
هوش مصنوعی: رنگی که به دور شما آمده، در حال آماده باش است تا به ما حمله کند. اگر ما مستحکم و مقاوم نباشیم، این حمله به چه نتیجه‌ای خواهد رسید؟
هوش مصنوعی: دل اگر شاد و خندان باشد، نباید به کارهای زشت دیگران توجه کند. همچون چراغی که در آینه می‌درخشد، باید بر روشنایی و خوبی‌ها تمرکز کند.
هوش مصنوعی: دل پر از درد و غم ناشی از تلاش‌ها و کوشش‌ها، همانند گرمایی است که در دل سنگ داغ آتش وجود دارد. حالا این همه وقایع و مشکلات چه تأثیری بر دل و زندگی ما دارند؟
هوش مصنوعی: عجب که در این بهار زیبا، با تمام شادی و سرزندگی، آدمی باید نگران نتیجه و فرجام این خوشی‌ها و عمرش باشد.
هوش مصنوعی: دلهای بی‌خبر از حقایق، مانند اعضای مرده هستند که با موعظه‌ی تهمت زندگی نمی‌گیرند؛ مثل این است که به یک عضو مرده روغن بمالیم، هیچ تأثیری نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: عشق و تسلیم در برابر آن، با خودخواهی و اعتماد به نفس چه ارتباطی دارد؟ شخصی که قربانی عشق شده، مانند سر بریده‌ای است که چه کار می‌تواند بکند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.